Σύστημα αποχέτευσης αποχέτευσης: σκοπός, τύποι, χαρακτηριστικά της συσκευής

Η αποχέτευση είναι μια δομή που περιλαμβάνει αγωγούς ή κανάλια (αποχετεύσεις) και εκτελεί τη λειτουργία της αφαίρεσης της υπερβολικής υγρασίας στην περιοχή. Μετά τη συλλογή, το νερό αποβάλλεται εκτός χώρου ή συσσωρεύεται σε ειδικά δοχεία. Εφαρμόστε αποστράγγιση για να αποτρέψετε την καταστροφή της υγρασίας στο θεμέλιο του σπιτιού και να δημιουργήσετε το απαραίτητο μικροκλίμα του εδάφους για να δημιουργήσετε συνθήκες για την ανάπτυξη διαφόρων φυτών.

Σε τι χρησιμεύει η αποστράγγιση;

Ο σχεδιασμός αποχέτευσης παίρνει λιωμένο, βροχή ή υπόγειο νερό στην απαιτούμενη απόσταση, παρέχοντας φυσιολογικούς δείκτες υγρασίας του εδάφους. Μετά την εκφόρτιση, τα λύματα απορρίπτονται σε κεντρικό δίκτυο αποχέτευσης ή χρησιμοποιούνται για οικιακούς σκοπούς. Χωρίς την απομάκρυνση της υπερβολικής υγρασίας, τα θεμέλια των κτιρίων αρχίζουν να καταρρέουν γρηγορότερα. Επιπλέον, οι δείκτες υγρασίας στα κελάρια και τα υπόγεια αυξάνονται.

Το νερό, το οποίο απορροφάται στο έδαφος, διαπερνά σταδιακά τη βάση του σπιτιού, καταστρέφοντας το. Αυτό συμβαίνει επειδή κατά την κατάψυξη, το νερό διογκώνεται και συνεπάγεται την εμφάνιση ρωγμών. Στη συνέχεια, αυτές οι ρωγμές οδηγούν στην κλίση του κτηρίου σε μια συγκεκριμένη γωνία και στη συνέχεια στην τελική καταστροφή του.

Σημείωση! Συνιστάται η εγκατάσταση αποχέτευσης στο στάδιο κατασκευής του σπιτιού. Αυτό θα επιτρέψει να μην σκάψει την περιοχή που είναι ήδη εξοπλισμένη για διαφορετικές ανάγκες.

Επιπλέον, οι δείκτες αυξημένης υγρασίας δημιουργούν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την εμφάνιση και ανάπτυξη μύκητα ή μούχλας. Η υπερβολική περιεκτικότητα σε νερό παρεμβαίνει στην κανονική ανάπτυξη των φυτών. Επομένως, δεν πρέπει να κλείσετε τα μάτια σας σε αυτό το πρόβλημα. Το εάν είναι απαραίτητο ένα σύστημα αποχέτευσης καθορίζεται πολύ απλά - εάν οι λακκούβες που προκύπτουν μετά από βροχή ή τήξη χιονιού δεν εξαφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι τα στρώματα του εδάφους είναι πολύ γεμάτα με νερό. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητη η εγκατάσταση μιας αποχέτευσης.

Κύρια στοιχεία

Ένα σύστημα αποχέτευσης αποχέτευσης είναι ένα δίκτυο μηχανικής που αποτελείται από σωλήνες και πηγάδια. Οι σωλήνες συνδέονται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας ειδικά στοιχεία - συνδέσμους.

Σωλήνες. Τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται σωλήνες αποστράγγισης, κατά κανόνα, έχουν ιδιότητες φιλτραρίσματος. Διάφοροι τύποι πλαστικών προϊόντων είναι δημοφιλείς.

Λοιπόν. Αυτές οι κατασκευές βρίσκονται στην επιφάνεια και βρίσκονται στα χαμηλότερα σημεία της κλίσης του εδάφους στο οποίο είναι τοποθετημένη η αποστράγγιση. Αυτό γίνεται για την αποτελεσματική αποστράγγιση νερού. Επιπλέον, το σύστημα ξεπλένεται μέσω των φρεατίων.

Γοβάκια Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η φυσική απόσυρση λυμάτων, το σύστημα είναι εξοπλισμένο με ειδικές αντλίες που μεταφέρουν και ρυθμίζουν την κατεύθυνση της κίνησης του νερού μέσω σωλήνων στο πηγάδι. Η γκάμα των αντλιών είναι αρκετά μεγάλη. Διαφέρουν ως προς την ισχύ και τη χωρητικότητα των εύκαμπτων σωλήνων.

Παράγοντες που καθορίζουν την ανάγκη εγκατάστασης αποστράγγισης:

1. Το έδαφος.Η αποστράγγιση είναι υποχρεωτική εάν ο ιστότοπος βρίσκεται σε πεδινά ή σε περιοχές λεκανών απορροής.
2. Βάθος υπόγειων υδάτων. Τα νερά που βρίσκονται σε βάθος 1,5 μέτρων αποτελούν ήδη ένδειξη ότι ο χώρος χρειάζεται αποστράγγιση.
3. Πυκνότητα εδάφους. Τα αργιλώδη, αργιλώδη, αμμώδη και θρυμματισμένα εδάφη πετρών έχουν χαμηλούς ρυθμούς μεταφοράς νερού. Η τοποθεσία που βρίσκεται σε τέτοια εδάφη πρέπει να είναι εξοπλισμένη με σύστημα αποχέτευσης.
4. Η λεκάνη απορροής. Δώστε προσοχή τόσο στην εξωτερική όσο και στην εσωτερική λεκάνη απορροής. Εάν υπάρχει ένα ποτάμι κοντά, τότε οι παρακείμενες περιοχές μπορεί να γίνουν βάλτο.

Σπουδαίος! Εάν ο ιστότοπος βρίσκεται σε μια πλαγιά, συνιστάται η εγκατάσταση ανοικτού αποχετευτικού συστήματος. Αυτό θα απλοποιήσει την παρακολούθηση των λυμάτων.

Τύποι αποχέτευσης

Τα συστήματα αποχέτευσης χωρίζονται σε δύο βασικούς τύπους:

• επιφάνεια;
• βαθύς.

Επιφανειακή αποστράγγιση

Ο επιφανειακός τύπος αποχέτευσης, με τη σειρά του, έχει τους ακόλουθους τύπους αποστράγγισης:

• γραμμική αποστράγγιση
• αποστράγγιση σημείου.

Γραμμικός. Αυτός ο τύπος αποχέτευσης είναι πιο περίπλοκος από πλευράς σχεδιασμού παρά από σημείο. Χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση του υπερβολικού νερού από την τοποθεσία, για την αποτροπή του ξεπλύματος των ανώτερων στρωμάτων του εδάφους και για την προστασία των επιφανειών του δρόμου από το νερό. Αυτή η αποστράγγιση πραγματοποιείται με τη μορφή συστήματος ρηχών ανοικτών καναλιών, τα οποία βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη κλίση, για τη ροή του νερού.

Τέτοια κανάλια πρέπει να βρίσκονται σε εκείνα τα μέρη που συσσωρεύουν το περισσότερο υγρό. Για την εκτέλεση εργασιών επιφανειακής αποστράγγισης, είναι απαραίτητο να καταρτιστεί ένα προσχέδιο του συστήματος καναλιών και τόπων εκκένωσης νερού. Το νερό συγχωνεύεται, κατά κανόνα, σε μικρές φυσικές δεξαμενές ή χαράδρες.

Κατά το σχεδιασμό ενός συστήματος αποχέτευσης αυτού του τύπου, αξίζει να μελετήσετε προσεκτικά τα πάντα (μέχρι τη μικρότερη λεπτομέρεια). Εξετάστε όλα τα σημεία στα οποία συσσωρεύεται υγρό. Προσδιορίστε τη γωνία κλίσης των καναλιών έτσι ώστε το υγρό να αποβάλλεται χωρίς δυσκολία και να μην δημιουργούνται νέες θέσεις συσσώρευσης υγρασίας. Για αμμώδη εδάφη, συνιστάται να σχεδιάσετε κανάλια με κλίση τουλάχιστον 0,003, για πήλινα εδάφη - 0,002. Μην ξεχνάτε ότι η πρόσληψη νερού πρέπει να είναι κάτω από το επίπεδο γραμμικής αποστράγγισης.

Σημείο. Αυτός ο τύπος αποχέτευσης εγκαθίσταται κυρίως σε μικρές περιοχές. Τα κανάλια τοποθετούνται σε χώρους συσσώρευσης υγρασίας. Αυτά τα μέρη βρίσκονται κυρίως κάτω από τις υδρορροές στα χαμηλότερα σημεία της περιοχής. Αυτός ο τύπος αποχέτευσης είναι ο απλούστερος και δεν απαιτεί την προετοιμασία ενός σχεδίου έργου.

Η κλίση των καναλιών σε ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει να κυμαίνεται από 0,005-0,01. Μια ανοικτή ή κλειστή μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εξοπλισμό αυτού του τύπου αποστράγγισης. Μια ανοιχτή όψη συνεπάγεται την τοποθέτηση του συστήματος καναλιών σε ρηχά χαντάκια, τα οποία καλύπτονται με χαλίκι. Τα τοιχώματα τέτοιων τάφρων έχουν τη δική τους γωνία - περίπου 30 °. Μια τέτοια κλίση των τοιχωμάτων επιτρέπει στο υγρό να ρέει ελεύθερα στο κανάλι. Το πλάτος των ανοιχτών καναλιών, κατά κανόνα, είναι 1,5 μέτρα. Το βέλτιστο βάθος είναι 70 εκατοστά.

Το κύριο πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι η ευκολία εφαρμογής. Το κύριο μειονέκτημα είναι η εμφάνιση. Επιπλέον, σχεδόν ανοιχτές τάφροι στερούν από τους ιδιοκτήτες την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν αυτά τα οικόπεδα με μεγαλύτερο όφελος.

Σημείωση! Τα τοιχώματα των καναλιών ενός τέτοιου συστήματος αποχέτευσης θρυμματίζονται εύκολα, επομένως, απαιτούν συνεχή επίβλεψη και ανακατασκευή. Η θρυμματισμένη πέτρα μπορεί να χειριστεί αυτό το πρόβλημα. Τα τοιχώματα των ερειπίων δεν θα καταρρεύσουν στην τάφρο, ωστόσο, η απόδοση του θα μειωθεί.

Μέθοδος κλειστού σημείου. Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιούνται δίσκοι αποχέτευσης, οι οποίοι βρίσκονται σε τάφρους. Η τάφρος είναι κλειστή με πέργκολα πάνω.Αυτός ο σχεδιασμός επιτρέπει στο νερό να ρέει ελεύθερα στα χαρακώματα και επίσης αποτρέπει την είσοδο υπολειμμάτων στο σύστημα αποχέτευσης, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη. Οι πιο δημοφιλείς δίσκοι είναι κατασκευασμένοι από σκυρόδεμα και πλαστικά υλικά, επειδή είναι ελαφρύ και έχουν αρκετά μεγάλη διάρκεια ζωής.

Βαθιά αποστράγγιση

Ο βαθύς τύπος αποστράγγισης εμφανίζεται σε δύο τύπους:

• τοπικό βαθύ?
• γενικό βαθύ.

Η γενική αποστράγγιση αφαιρεί την υγρασία από ολόκληρο το χώρο. Η τοπική αποστράγγιση χρησιμοποιείται για την εκτροπή νερού από μεμονωμένα κτίρια. Τέτοια κτίρια μπορεί να είναι: σπίτια, δρόμοι, κελάρια κ.λπ. Με τη σειρά τους, τα τοπικά συστήματα αποχέτευσης χωρίζονται σε:

• τείχος;
• δαχτυλίδι;
• δεξαμενή.

Τείχος. Ένα τέτοιο σύστημα χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση της υπερβολικής υγρασίας από υπόγεια που βρίσκονται σε πηλό και αργιλώδη εδάφη. Επιπλέον, αυτός ο τύπος αποχέτευσης χρησιμοποιείται ως προφύλαξη. Η δομή αυτού του σχεδιασμού περιλαμβάνει σωλήνες που έχουν ιδιότητες φιλτραρίσματος. Συνιστάται να τοποθετείτε σωλήνες όχι κάτω από το θεμέλιο του σπιτιού. Η θέση των σωλήνων από τους τοίχους πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη το συγκεκριμένο πλάτος της βάσης του σπιτιού. Εάν το θεμέλιο του σπιτιού είναι πολύ βαθύ, τότε ένα τέτοιο σύστημα αποχέτευσης μπορεί να εξοπλιστεί στην επιφάνεια. Ωστόσο, αξίζει να εξεταστεί το γεγονός ότι μπορεί να εμφανιστεί υποβιβασμός κάτω από το βάρος του.

Κυκλική διασταύρωση. Ένα τέτοιο σύστημα χρησιμοποιείται για την αποστράγγιση νερού από το υπόγειο και το υπόγειο. Χρησιμοποιήστε το εάν το σύστημα γενικής βαθιάς αποστράγγισης δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο έργο του σε αμμώδη εδάφη. Επιπλέον, χρησιμοποιείται εάν το έδαφος περιέχει υπόγεια ύδατα υπό πίεση. Η αποστράγγιση δακτυλίου βοηθά στην προστασία του κτιρίου από την υγρασία και συνήθως βρίσκεται γύρω από την περίμετρο του σπιτιού (κάτω από το επίπεδο του δαπέδου).

Οι λειτουργικοί δείκτες του συστήματος εξαρτώνται άμεσα από την περιοχή της τοποθεσίας στην οποία βρίσκεται και από το βάθος των υπόγειων υδάτων. Τέτοια συστήματα έχουν πλεονέκτημα έναντι άλλων, επειδή μπορούν να εγκατασταθούν μετά την κατασκευή του σπιτιού.

Plast. Τα συστήματα αποχέτευσης αυτού του τύπου χρησιμοποιούνται για την αποστράγγιση υπόγειων υδάτων και οργανώνονται ταυτόχρονα με την κατασκευή του σπιτιού. Κατά κανόνα, έχει σχέση με σωληνοειδή αποχέτευση. Είναι σύνηθες να το τοποθετείτε πάνω από το έδαφος (που περιέχει υπόγεια ύδατα) στη βάση του σπιτιού. Διαθέτει υπόγεια αποχέτευση, η οποία συλλέγει και απορρίπτει υπόγεια ύδατα.

Συνιστάται η αποστράγγιση δεξαμενής στις ακόλουθες περιπτώσεις:

1. Εάν μια σωληνοειδής αποχέτευση δεν μπορεί να προστατεύσει το κτίριο από τα υπόγεια ύδατα.
2. Εάν το έδαφος της περιοχής αποτελείται από διαφορετικούς, άνισους βράχους.
3. Εάν ο ιστότοπος έχει πλημμυρίσει κλειστές περιοχές.

Σπουδαίος! Το κύριο πλεονέκτημα της αποστράγγισης των δεξαμενών είναι ότι αντιμετωπίζει καλά τόσο τα συνηθισμένα υπόγεια ύδατα όσο και την τριχοειδή υγρασία.

Η εγκατάσταση ενός τέτοιου συστήματος πραγματοποιείται με κοιμισμένη άμμο κάτω από το κτίριο. Περαιτέρω σε αυτήν την άμμο, τοποθετούνται κανάλια θρυμματισμένης πέτρας ή χαλικιού. Το ύψος αυτών των καναλιών πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,2 μέτρα. Η θέση των καναλιών εξαρτάται από τη συγκεκριμένη τοποθεσία και τους υδρογεωλογικούς δείκτες. Υπάρχουν δύο στρώματα αποστράγγισης δεξαμενής.

Επιπλέον, ο βαθύς τύπος αποχέτευσης από το σχεδιασμό του χωρίζεται σε τρεις τύπους:

• σε συνδυασμό;
• οριζόντιος;
• κατακόρυφος.

Οριζόντια αποστράγγιση. Το οριζόντιο σύστημα βαθιάς αποστράγγισης περιλαμβάνει: τοίχο, δακτύλιο και δεξαμενή (βλέπε παραπάνω).

Κάθετη αποστράγγιση. Πρόκειται για ένα σύστημα αποχέτευσης που είναι εξοπλισμένο με ειδικές αντλίες. Τα κανάλια αυτού του συστήματος είναι εξοπλισμένα με το σκάψιμο τους στο έδαφος. Αυτό το σύστημα είναι πολύ περίπλοκο με την έννοια της μηχανικής.Με βάση αυτό, η κάθετη αποστράγγιση είναι πολύ σπάνια.

Συνδυασμένη αποστράγγιση. Το όνομα υπονοεί ότι αυτή η αποχέτευση συνδυάζει τον οριζόντιο και τον κάθετο τύπο κατασκευής. Χρησιμοποιείται, κατά κανόνα, σε δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες. Η διάταξη μιας τέτοιας αποχέτευσης είναι αρκετά ακριβή και επομένως δεν είναι συνηθισμένη.

Υλικά από τα οποία κατασκευάζονται στοιχεία συστημάτων αποχέτευσης

Για δομές αποχέτευσης, κατά κανόνα, χρησιμοποιήστε πλαστικούς ή αμιάντου-τσιμεντοσωλήνες. Τέτοιοι σωλήνες πρέπει να περιέχουν τις οπές που είναι απαραίτητες για το φιλτράρισμα. Στην περίπτωση σωλήνων αμιάντου-τσιμέντου, οι οπές γίνονται ανεξάρτητα.

Η πιο δημοφιλής είναι η πλαστική αποστράγγιση. Σκεφτείτε τις θετικές της ιδιότητες:

• ευκολία συναρμολόγησης
• χαμηλό βάρος της κατασκευής
• βολικό στη μεταφορά
• διαθέτει υψηλές αντιδιαβρωτικές ιδιότητες.
• ανθεκτικό σε επιθετικές χημικές ενώσεις
• καθαρίζεται εύκολα από σκουπίδια.
• Οι λείοι τοίχοι των πλαστικών σωλήνων αποτρέπουν την εναπόθεση αλατιού σε αυτά.
• μεγάλη διάρκεια ζωής (έως 50 χρόνια).

Ωστόσο, οι πλαστικές κατασκευές έχουν χαμηλή αντίσταση στα βαριά φορτία, επομένως η εγκατάσταση τους πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις που έχουν διαγνωστεί πριν από την εγκατάσταση.

Χαρακτηριστικά του σχεδιασμού του συστήματος αποχέτευσης

Ο σχεδιασμός του συστήματος αποχέτευσης καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη ορισμένες παραμέτρους, όπως:

• το βάθος στο οποίο θα βρίσκεται η αποχέτευση ·
• την απόσταση μεταξύ των σκαμμένων τάφρων, οι οποίες στη συνέχεια θα χρησιμοποιηθούν για την τοποθέτηση σωλήνων αποχέτευσης ·
• την κλίση των καναλιών αποχέτευσης ·
• δείκτες μήκους και διαμέτρου αποχετεύσεων ·
• την περιοχή στην οποία θα αποστραγγιστεί το νερό ·
• ποσότητα και ποιοτικά χαρακτηριστικά του υλικού.

Η εγκατάσταση του συστήματος αποχέτευσης καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθεση του εδάφους σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Η απόσταση μεταξύ των σκαμμένων τάφρων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 11 μέτρα, εάν κατασκευάζονται σε πηλό έδαφος. Εάν το έδαφος έχει πιο χαλαρή σύνθεση, τότε η απόσταση μπορεί να είναι έως 22 μέτρα. Η εκκίνηση μεταξύ των καναλιών είναι ευθέως ανάλογη με το βάθος της εμφάνισής τους στο έδαφος.

Σπουδαίος! Συνιστάται να προσδιορίσετε εκ των προτέρων τον τόπο απόρριψης του υγρού, το οποίο θα απορρίπτεται από την τοποθεσία. Μπορείτε να εκτρέψετε το νερό σε μια χαράδρα ή μια μικρή λίμνη.

Το βάθος της τάφρου πρέπει να είναι περίπου 0,5-1,2 μέτρα. Αυτός ο δείκτης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες: το επίπεδο της πλαγιάς, το μέγεθος του χώρου κ.λπ. Το επίπεδο κλίσης για κάθε μέτρο της δομής πρέπει να αντιστοιχεί σε 1,5-2 εκατοστά. Με βάση αυτό, μπορεί να καθοριστεί ότι σε ένα ομοιόμορφο έδαφος το βάθος του καναλιού θα πρέπει να κάνει λίγο περισσότερα.

Η διάμετρος του σωλήνα επηρεάζει την απόδοση του. Όσο μικρότερη είναι η διάμετρος του σωλήνα, τόσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κλίσης που απαιτείται για την αύξηση της απόδοσης. Επιπλέον, οι στενοί σωλήνες είναι πιο επιρρεπείς σε απόφραξη.

Ο προσδιορισμός του πλάτους της τάφρου για το σωλήνα είναι αρκετά απλός. 40 cm προστίθενται στη διάμετρο του σωλήνα. Για να εγκαταστήσετε το σύστημα αποχέτευσης, θα χρειαστείτε:

• χαλίκι;
• θρυμματισμένη πέτρα (κατά προτίμηση διαφορετικών μεγεθών).
• άμμος;
• ύφασμα γεωυφάσματος ·
• σωλήνες;
• πηγάδια
• φτυάρι.

Σύστημα αποστράγγισης DIY

Μπορείτε να κάνετε όλες τις απαραίτητες εργασίες για να εγκαταστήσετε την αποχέτευση είτε με τα χέρια σας είτε με την πρόσληψη μιας ομάδας ειδικών. Εξετάστε τα βήματα για την αυτόματη εγκατάσταση αποστράγγισης:

1. Πρώτα πρέπει να σκάψετε τις απαραίτητες τάφρους για αγωγούς αποστράγγισης.
2. Σε αυτό το στάδιο, το κανάλι συμπιέζεται. Μπορείτε να βάλετε το κανάλι πηδώντας πάνω του.
3. Η άμμος και το χαλίκι χύνονται στο κάτω μέρος και στους τοίχους του καναλιού.
4. Σε αυτό το στάδιο, πρέπει να καλύψετε την επιφάνεια με ένα γεωυφάσματα. Οι άκρες του καμβά πρέπει να βγαίνουν έξω από το κανάλι με ένα περιθώριο.
5. Το χαλίκι πλένεται και απλώνεται στο κάτω μέρος της τάφρου. Ένα στρώμα χαλικιού πρέπει να είναι περίπου 20 εκατοστά.
6. Οι σωλήνες αποχέτευσης τυλίγονται με γεωυφάσματα.
7. Σε αυτό το στάδιο, οι σωλήνες αποστράγγισης τοποθετούνται στο κανάλι. Εκεί συνδέονται με συνδέσμους.
8. Σε εκείνα τα μέρη όπου πραγματοποιείται η ένωση τριών ή περισσότερων σωλήνων, πρέπει να εγκαταστήσετε πηγάδια. Επιπλέον, η εγκατάστασή τους πραγματοποιείται κάθε 50 μέτρα.
9. Πάνω από τη δομή καλύπτεται με χαλίκι. Το στρώμα πρέπει να είναι περίπου 20-25 εκατοστά.
   10. Οι άκρες του ιστού geotextile, που αποθηκεύτηκαν με περιθώριο, καλύπτουν ολόκληρο το σύστημα.
10. Το σύστημα καλύπτεται με χώμα από ψηλά.
11. Το νερό που συλλέγεται χρησιμοποιείται είτε για οικονομικούς σκοπούς είτε απορρίπτεται στην πλησιέστερη χαράδρα.

Η διασφάλιση της εκροής υπερβολικής υγρασίας στον ιστότοπο είναι εύκολη. Αλλά πριν ξεκινήσετε τη δουλειά, θα πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά τη γεωγραφία της περιοχής, τον τύπο του εδάφους και να μάθετε πόσο βαθιά είναι τα υπόγεια ύδατα. Από τις πληροφορίες που λαμβάνονται, είναι απαραίτητο να αξιοποιήσετε κατά την επιλογή του τύπου συστήματος αποστράγγισης, τον τύπο σωλήνων και τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασής τους. Μόνο με σωστούς υπολογισμούς θα λειτουργεί σωστά το δίκτυο αποχέτευσης.