Połączenie rur z tworzywa sztucznego nie jest najtrudniejszym, ale odpowiedzialnym działaniem związanym z instalacją rurociągów do różnych celów. Powszechne stosowanie struktur polimerowych doprowadziło do zastosowania materiałów, które różnią się pod względem niektórych cech do ich produkcji. Wybierając na korzyść tego lub innego rodzaju połączenia elementów rurociągu z tworzywa sztucznego, uwzględnia się wymagania sporządzone z uwzględnieniem praktycznych doświadczeń.
Sposób łączenia rur z tworzyw sztucznych zależy od rodzaju produktu, ich średnicy i wydajności zamontowanej linii
Zadowolony
Co wpływa na wybór metody połączenia
Wpływ, jakie czynniki należy wziąć pod uwagę przy określaniu rodzaju (metody) dokowania? Przede wszystkim bierze się pod uwagę, który z rodzajów produktów polimerowych konieczne było połączenie:
- metal-plastik;
- polichlorek winylu (PVC);
- polipropylen;
- polietylen.
Wskazane jest wybranie łączników do różnych rodzajów rur z tworzywa sztucznego z tego samego materiału, z którego wykonano plastikowe elementy konstrukcji rurociągu. Wtedy niezawodność połączenia będzie wyższa niż w przypadku łączenia różnych rodzajów plastiku lub kombinacji struktur z tworzywa sztucznego z metalem.
Po drugie, należy wziąć pod uwagę szczególne warunki operacyjne w miejscu, w którym odbywa się dokowanie. Na przykład nie wszystkie rodzaje połączeń klejowych są przydatne podczas instalowania systemu grzewczego, ponieważ zaczynają się topić wraz ze wzrostem temperatury. Podczas instalowania systemu grzewczego pożądane jest łączenie sekcji za pomocą złączek.
Aby utworzyć rozgałęzienia i zmienić kierunek rurociągu, stosuje się łączniki: zagięcia, trójniki, krzyże i inne elementy
Po trzecie, należy wziąć pod uwagę złożoność i kształt struktury. Montaż prostokątnych (kwadratowych) odcinków wyklucza stosowanie klejów do łączenia, ponieważ rur nie można skleić pod ściśle określonym kątem. W takiej sytuacji dobrze jest użyć łączników.
Rodzaje (metody) związków
Vrastrub. Najprostsza metoda stosowana w instalacji kanałów ściekowych. Koniec drugiego umieszcza się w dzwonku jednego produktu za pomocą pierścienia uszczelniającego. Szczelność i trwałość połączenia zapewniają szczeliwo.
Kołnierz. Nakładać, łącząc metalowe obszary plastikiem. Metoda połączenia kołnierzowego będzie wymagała spawania tulei pod kołnierzami do końców. Kołnierze stalowe przykręcane są do tulei. Połączenie kołnierzowe można zastosować podczas instalacji o konstrukcji kwadratowej, ale wówczas będą dodatkowo potrzebne połączenia kątowe.
Tulejowe połączenie rur. Służy do dokowania elementów o małej średnicy. Montaż odbywa się za pomocą złączek zaciskanych. Dzięki połączeniu tulei z rurami z tworzywa sztucznego obecność gumowego uszczelniacza i wycięcie zębów tulei z tworzywa sztucznego w rurze zwiększa wytrzymałość i szczelność konstrukcji.
Złączki tulejkowe umożliwiają wysoką szczelność bez spawania i klejenia
Spawanie doczołowe Służy do łączenia produktów o średnicy przekraczającej 50 mm.Połączone elementy są wstępnie czyszczone, instalowane w centralizatorze, sprawdzając dokładność łączenia i równoległości części, łącząc płytę grzewczą. Po usunięciu płyty elementy konstrukcyjne są zadokowane. Zastosowanie spawania doczołowego za pomocą specjalnej spawarki jest wykluczone podczas montażu kwadratowych konstrukcji. Nie należy stosować tego typu połączeń, jeśli warunki pracy są związane z wysokim ciśnieniem różnicowym. Nieuchronnie pojawią się deformacje, staw się rozproszy. W takim przypadku decydują, jak połączyć rury z tworzywa sztucznego i bez lutowania.
Spawanie za pomocą złącza elektrooporowego. Przygotowane (obrane i beztłuszczowe) elementy umieszcza się w tej samej płaszczyźnie i kładzie na nich tuleję elektryczną. Po podłączeniu prądu złącze i rury są ogrzewane na złączu, po czym pozwala się ostygnąć złączu. Złącze elektryczne do rur z tworzyw sztucznych nie jest zalecane do stosowania w instalacjach grzewczych ze względu na niestabilność uzyskanych połączeń.
Gwintowane Jest stosowany w przypadkach, w których konieczne jest dokowanie konstrukcji metalowych i polimerowych.
Klej. Oznacza to również stosowanie „zgrzewania na zimno”, w którym łączenie odbywa się na poziomie molekularnym po rozpuszczeniu odcinka rury.
Dokowanie rur z polietylenu
Konstrukcje polietylenowe są łączone za pomocą odłączalnych i jednoczęściowych połączeń. Wybór na korzyść tego lub innego rodzaju zależy od konieczności lub niepożądanej dezasemblacji podczas pracy.
Podczas łączenia rur z polietylenu o dużych średnicach preferowane jest zgrzewanie doczołowe
Połączenia wtykowe o małej średnicy są wykonywane przez połączenie tulejkowe z łącznikami zaciskowymi. Przy dużych średnicach elementów polietylenowych są one połączone metodą kołnierzową.
Połączenia jednoczęściowe są tworzone przez spawanie:
- Narzędzie ogrzewane doczołowo.
- Korzystanie ze złącza elektrooporowego.
Zgrzewanie doczołowe wyrobów z polietylenu wymaga specjalnego sprzętu i dostępności wykwalifikowanego specjalisty do jego konserwacji. Ale ta metoda obiecuje swoje zalety:
- żadne dodatkowe elementy nie są potrzebne;
- cała operacja wymaga jednej spoiny, nie mniejszej wytrzymałości w stosunku do połączonych części;
- elastyczność produktów pozostaje;
- dopuszczalne jest wykonywanie prac na powierzchni, a następnie montaż całej konstrukcji we właściwym miejscu.
Zgrzewanie doczołowe stosuje się wyłącznie w przypadku równych grubości ścianek rur z polietylenu. W innych przypadkach konieczne jest spawanie termistorowe za pomocą złącza elektrycznego.
Złącze do rur PVC
Łączenie produktów z PVC odbywa się zwykle w dzwonku. Kawałki o wymaganej długości są cięte za pomocą obcinaka do rur (lub piły do metalu). Połączona powierzchnia czołowa i wewnętrzna powierzchnia dzwonu są czyszczone i odtłuszczane. Gumowa uszczelka jest zainstalowana w gnieździe. Gładki koniec rury, nasmarowany związkiem silikonowym, jest wkładany do końca, a następnie cofany o 7-10 mm, do wcześniej ustalonego znaku. Zapewnia to większą siłę wiązania. Sam montaż odbywa się z reguły ręcznie, a do pozycjonowania uciekają się do wykorzystania złomu jako dźwigni (w trudnych przypadkach uciekają się do podnośnika).
Połączenie rur PVC za pomocą kleju jest dość niezawodną metodą, która zapewnia szczelność i trwałość systemu
Połączenie klejone rur z tworzywa sztucznego z PVC wykonuje się w następującej kolejności:
- Po oczyszczeniu łączone powierzchnie są traktowane szorstkim papierem ściernym w celu zwiększenia przyczepności.
- Klej w jednolitej warstwie szybko nakłada się na 2/3 gniazda i całą skalibrowaną część rury.
- Po wejściu do rury aż do dzwonu, skręcają o ćwierć obrotu. Wszystkie operacje są przeprowadzane w ciągu trzech minut.
- Połączone elementy są mocno dociskane przez około minutę, dzięki czemu cienki pasek kleju jest wyciskany na złączu.
Usieciowane złącze rurowe z polietylenu
Usieciowane produkty polietylenowe są połączone łącznikami:
- kompresja;
- dopasowywanie;
- spawany elektrycznie.
Połączenie odbywa się w obecności równego otworu, dwóch tulei montażowych i narzędzia do rozszerzania. Sekwencja jest następująca:
- Część o długości około pięciu centymetrów jest odcięta ściśle od rury roboczej, skos jest wycięty.
- Sprzęgło nakłada się na produkt w kierunku złącza, które ma być połączone za pomocą wewnętrznego rowka mocującego.
- Rura jest rozwinięta. Używane jest narzędzie ręczne lub hydrauliczne. Dysza rozprężna jest obrócona względem przedmiotu obrabianego. Po pierwszym rozbłysku następuje kolejny obrót, około 30º.
- Tuleję wkłada się i przytrzymuje przez pewien czas (o średnicy 11 cm - około trzy do czterech minut). Ten czas wystarczy, aby produkt mocno ścisnął złączkę.
- Tuleja jest dociskana do złącza.
Usieciowane rury z polietylenu można łączyć za pomocą łączników, które są mocowane za pomocą specjalnych szczypiec
Te same operacje są wykonywane dla drugiego końca rury, tworząc szczelne i niezawodne połączenie.
Dokowanie rur polipropylenowych
Części polipropylenowe o średnicy do 63 mm są połączone:
- Za pomocą złączek zaciskowych, bez użycia specjalnego sprzętu.
- W dzwonku lub za pomocą spawania gniazdowego. W przypadku większych produktów zaleca się zgrzewanie doczołowe.
Łącząc elementy polipropylenowe o średnicy do 40 mm, dopuszczalne jest stosowanie spawarki ręcznej. W przypadku dużych średnic potrzebny będzie agregat z urządzeniem centrującym. Dysza (element grzewczy) składa się z tulei i trzpienia, które łączą zewnętrzną powierzchnię rury i wewnętrzną stronę kielicha. Standardowa dysza teflonowa o średnicy 16–40 mm jest czyszczona po każdym spawaniu (niedopuszczalne jest czyszczenie zimnej dyszy z tworzywa sztucznego!).
Do spawania urządzenie z wymaganymi dyszami, emitujące temperaturę roboczą 260º, jest instalowane i mocowane na płaskiej powierzchni. Następnie:
- rura jest cięta prostopadle;
- jego koniec i gniazdo montażowe są czyszczone;
- w odległości 2 mm większej niż głębokość gniazda na połączony element nakłada się znak;
- rura jest wkładana do tulei, gniazdo jest umieszczane na trzpieniu;
- utrzymując wymagany czas nagrzewania, części są usuwane i zadokowane.
Do łączenia rur wykonanych z polipropylenu stosuje się specjalne urządzenia, za pomocą których końce przedmiotów są podgrzewane do pożądanej temperatury
Połączenie rur z tworzywa sztucznego
Ze względu na znaczną różnicę między temperaturami topnienia polimeru i aluminium, które są częścią wyrobów metalowo-plastikowych, nie można ich połączyć przez spawanie. Rurociąg metalowo-plastikowy do samodzielnego montażu, użyj łączników:
- fałda;
- naciśnij;
- samozogniskowe łączniki wciskane.
Złączki wtykowe szybko wypierają inne gatunki. Są one montowane w prosty i szybki sposób, przy użyciu tylko kalibratora i latarki. Oprócz wysokiej niezawodności takie połączenie ma jeszcze jedną zaletę - w razie potrzeby można je zdemontować.
Zastosowanie złączek zaprasowywanych zapewnia jednoczęściowe połączenie. Rura jest cięta, tuleja zaciskana jest nakładana na jej koniec, obrabiany przez kalibrator. Po zamontowaniu sprzęgło jest zaciskane za pomocą szczypiec zaciskowych. Ważne jest, aby pamiętać, że zabronione jest wielokrotne zaciskanie złącza, aby nie uczynić go bezużytecznym.
Połączenie rur metalowo-plastikowych można stosować przy ciśnieniu 10 barów.
Połączenie uniwersalne
W niektórych przypadkach nie jest możliwe określenie, z jakiego materiału wykonane są rury polimerowe, które należy połączyć. W przypadku braku pewności, z jakim materiałem musisz pracować, stosują one uniwersalną metodę dokowania.
Elastyczne rury i węże są łączone za pomocą szybkozłączek
Elastyczne struktury polimerowe są łączone za pomocą zacisku ślimakowego i plastikowego złącza węża:
- Sztywną część złącza węża wprowadza się do rury.
- Po wycofaniu 18-20 mm od końca rury instalowany jest zacisk ślimakowy.
- Sztywne produkty z tworzywa sztucznego są łączone przy użyciu następującej procedury:
- Rura jest cięta, krawędź jest czyszczona i wypoziomowana, nacięcia są usuwane.
- Po sfazowaniu na zewnątrz produktu przeprowadzany jest testowy zestaw, w którym zaznacza się ustalone pozycje zmontowanych elementów markerem.
- Po odłączeniu złączki i rury, środki promujące najlepsze klejenie są nakładane na powierzchnię.
- Klej nakłada się za pomocą pędzla w równej warstwie.
- Rura jest wkładana do kształtki, biorąc pod uwagę wcześniej zastosowane oznaczenie. Złącze jest zaciskane na około minutę, co pozwala na zestalenie się kleju.
Praca z wytworzonym związkiem może być kontynuowana po pięciu do dziesięciu minutach. Wodę w zmontowanym rurociągu można uruchomić za godzinę, pod warunkiem, że jego temperatura nie przekracza 21º C.
Łącząc różne typy rur polimerowych, można z pewnością osiągnąć niezawodność, wytrzymałość i szczelność połączeń. Aby wynik wykonanych prac był zadowalający, warto rozważyć warunki, w których działa rurociąg. Na ich podstawie dobierane są niezbędne elementy, a dokowanie odbywa się w najbardziej akceptowalny i gwarantujący długą żywotność.
