Zastosowanie rur miedzianych pozwala zorganizować skuteczny i trwały system ogrzewania lub zaopatrzenia w wodę. Najprostszym i najczęstszym sposobem łączenia takich produktów jest technologia lutowania. Zakłada obecność lutu - substancji termoplastycznej, która zapewnia uszczelnienie połączenia przez stopienie i spływanie pod działaniem wysokiej temperatury. Po schłodzeniu utwardza się i naprawia połączenie.
Lutowanie rur miedzianych odbywa się za pomocą różnego rodzaju lutowia
Zadowolony
Przygotowanie rur miedzianych
Produkty te są trwałe, trwałe, wytrzymują wysokie ciśnienie i temperaturę oraz nie boją się promieniowania ultrafioletowego.
Do lutowania rur miedzianych potrzebny jest obcinak do rur, ekspander, młotek, taśma miernicza i fazka. Wybór obcinaka do rur zależy od średnicy zastosowanych produktów. Pozwala uzyskać równomierne cięcie, które jest prostopadłe do osi rury. Fazowania służą do usuwania zadziorów i fazowania z krawędzi produktu. Gratowanie zewnętrznych i wewnętrznych krawędzi rur ułatwia ich wzajemne przywieranie. Fazowania są w okrągłym pudełku (z ograniczeniem średnicy rury 3,6 cm) lub w formie ołówka.
Jeśli połączenie rur miedzianych nie oznacza użycia armaturanastępnie używany jest ekspander rurowy.
Ważny! Rozszerzalny produkt miedziany musi być miękki lub wyżarzone.
W lutowni rury miedzianej nie powinny znajdować się żadne łatwopalne ani palne substancje. Konieczne jest również zapewnienie dobrej wentylacji i wentylacji.
Dla dobrego połączenia ważne jest równe cięcie, dlatego rurę należy przeciąć specjalnym urządzeniem - obcinakiem do rur
Materiały wymagane do pracy
Lutowanie rur miedzianych można wykonać niezależnie. Do pracy potrzebujesz:
- lutować;
- szczotka stalowa;
- strumień;
- szczotka;
- lutownica lub palnik gazowy.
Lut ma postać drutu o temperaturze topnienia niższej niż miedzi. Umożliwia to łączenie produktów przez ogrzewanie. Za pomocą stalowej szczotki podczas prac przygotowawczych wewnętrzna powierzchnia złączki i zewnętrzna część rury są czyszczone.
Lut ma wysoką temperaturę, która jest cienkim drutem miedzianym z dodatkiem do 6% fosforu i ma temperaturę topnienia 600-800 ° C, a niską temperaturę - cyny, topiącą się w 300-400 ° C.
Strumień cieczy jest przykładany do złącza i rury, dopóki zespół łączący, stały - stopi się w strefie lutowania. Topnik w postaci pasty jest zagęszczoną mieszaniną, którą można nakładać zarówno przed, jak i po procesie łączenia. Topnik oczyszcza powierzchnię rury z tlenków, chroni miejsce lutowania przed tlenem, sprzyja rozprzestrzenianiu się lutu i poprawia przyczepność łączonych części.
Do podgrzania metalu i lutu wymagany jest palnik gazowy
Istnieją palniki gazowe z cylindrem stacjonarnym lub jednorazowego użytku. Istnieje osobny typ palnika - acetylen-tlen, które różnią się budową. Wybór mocy aparatura lutownicza przeprowadzane przez temperaturę topnienia lutu. Profesjonalne narzędzia lutują rury miedziane, półprofesjonalne - twarde i miękkie lutowie.
Cechy lutów i topników
Istnieje wiele twardych i miękkich lutów, które mogą zapewnić wysokiej jakości lutowanie rur miedzianych. Niskotemperaturowe lutowie dają szew o nieco gorszych parametrach mechanicznych, ale pozwalają na wykonywanie pracy w temperaturze, która nie ma silnego wpływu na wytrzymałość metalu rury. Około 95-97% takich lutów to cyna, reszta to inne elementy.
Najlepsze właściwości technologiczne związków zawierających srebro. Istnieją trójskładnikowe lutowie, które obejmują cynę, srebro i miedź. Topniki używane do lutowania często zawierają chlorek cynku.
Wystarczającą wytrzymałość połączenia podczas lutowania miękkim lutem uzyskuje się dzięki dużej powierzchni styku elementów. W przypadku gazociągów stosuje się wyłącznie lutowanie w wysokiej temperaturze, zapewniające najlepszą wytrzymałość i niezawodność.
Lut niskotemperaturowy składa się z cyny i wygląda jak drut
Dopuszczalne ciśnienie w rurociągach przy stosowaniu różnych rodzajów lutowania pokazano w tabeli.
Tabela 1
| Rodzaj lutowania | Temperatura transportowanego medium, ° C | Ciśnienie, atm |
| Niska temperatura | 30 | 16 |
| 65 | 10 | |
| 110 | 6 | |
| Wysoka temperatura | 30 | 40 |
| 65 | 25 | |
| 110 | 16 |
Do lutowania w wysokiej temperaturze zwykle stosuje się lutowie miedziano-fosforowe. Są dostępne w postaci prętów.
Uwaga! Lutu miedziano-fosforowego nie można stosować do lutowania żeliwa, stali, a także metali nieżelaznych, które zawierają więcej niż 10% niklu.
Zalecane jest użycie topnika i lutu tego samego producenta do lutowania zarówno w niskiej, jak i wysokiej temperaturze.
Lutowanie miękkie
Lutowanie niskotemperaturowe stosuje się przy instalowaniu sieci wodnych i grzewczych o temperaturze chłodziwa do 130 ° C i średnicy rury do 10 cm.
Lutowanie w niskiej temperaturze nadaje się do montażu rur wodociągowych
Technologia łączenia wyrobów miedzianych z miękkim lutem polega na wstępnym czyszczeniu powierzchni, nakładaniu pasty topnikowej za pomocą pędzla i wkładaniu do siebie elementów. Ponadto złącze jest ogrzewane przez palnik gazowy do 200-250 stopni. Lut jest nakładany na krawędź złącza.
Podczas lutowania należy pamiętać, że temperatura płomienia palnika może osiągnąć 1000 stopni, więc wystarczy 15-20 sekund, aby rozgrzać elementy. Aby zapewnić równomierne ogrzewanie, płomień musi być stale przesuwany. Stopień ogrzewania zależy od koloru topnika. Po przyciemnieniu konieczne jest zabranie lutu.
Po wprowadzeniu miękkiego lutu do strefy lutowania, w kontakcie z ogrzewaną rurą miedzianą, drut cynowy zaczyna się topić i przesuwać wzdłuż topnika do szwu. Stopniowo podgrzewana masa wypełnia przestrzeń między dzwonem a rurą.
Mosiężnictwo
Samodzielne lutowanie rur miedzianych przy użyciu lutu stałego jest przeprowadzane, jeśli planuje się eksploatację systemu w temperaturach powyżej 110 ° C. Do połączenia konieczna jest temperatura powyżej 700 stopni, dlatego lutowanie odbywa się w sposób gazowy.
Lut miedziowo-fosforowy jest dostępny w postaci prętów i służy do lutowania w wysokiej temperaturze
Uwaga! Technologia lutowania twardego polega na wyżarzaniu metalu, co prowadzi do zmiękczenia miedzi.
Zastosowanie lutu miedziano-fosforowego nie wymaga topnika. Jeśli prawidłowo zapewnisz równomierne ogrzewanie końców produktów, wypełni to lukę. Gotowość połączenia jest sprawdzana przez listwę lutowniczą - powinna się stopić.
Kroki lutowania są następujące:
- Stacja dokująca jest zmontowana i rozgrzana.
- Na styku kielicha i rury wprowadza się lut, który jest łagodzony przez palnik.
- Po pierwszym sprzęgle rura jest obracana, a zmiękczony lut jest nawijany na kolejny odcinek złącza.
Zalety technologii lutowania rur miedzianych to:
- dobra wytrzymałość szwu;
- możliwość zmniejszenia szerokości połączenia;
- możliwość zastosowania w systemach pracujących w wysokiej temperaturze.
Ponieważ prawidłowe lutowanie rur miedzianych powinno wykluczać przegrzanie produktów, co prowadzi do pęknięć, lepiej powierzyć wykonanie pracy specjalistom.
Rury połączone lutem są stosowane w systemach grzewczych
Główne błędy podczas lutowania zrób to sam
Przed lutowaniem rur miedzianych należy upewnić się, że na ich powierzchni nie występują defekty, które często pojawiają się podczas cięcia produktów. Niezawodność szwu zależy w dużej mierze od czystości materiałów użytych do pracy. W przypadku rur o średnicy 6-108 mm szerokość uzyskanego związku może wynosić 7-50 mm.
Ważny! Przy niewystarczającym nagrzaniu miedzianej rury lub lutu, cyna lub drut miedziany tego ostatniego nie przylegają do topnika i nie miękną. Doprowadzi to do wycieku na skrzyżowaniu.
Czasami przy stosowaniu topnika niektóre odcinki rury są pomijane, co powoduje słabą przyczepność lutu do produktu. Przegrzanie rury prowadzi do podobnego skutku, w którym topnik wypala się.
Podczas lutowania ważne jest przestrzeganie wymagań bezpieczeństwa, ponieważ praca wymaga użycia otwartego ognia i substancji aktywnych chemicznie. Przed lutowaniem rur miedzianych należy zadbać o osobiste wyposażenie ochronne: mitenki, okulary itp.
Prawidłowo zorganizowane i zakończone prace związane z połączeniem miedziane rury zapewni długą żywotność rurociągu.
