Dość często istniejący system zaopatrzenia w wodę wymaga rozbudowy w celu podłączenia dodatkowej instalacji wodociągowej lub stworzenia nowego obwodu. Podczas podłączania do rury wodnej należy przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i ścisłej sekwencji kroków. Jeśli nie ma możliwości zachodzenia na siebie wody, wkładanie następuje pod ciśnieniem.
Możliwe jest wykonanie wkładki do systemu zaopatrzenia w wodę bez odłączania linii, ale wymaga to specjalnych elementów łączących i wyposażenia
Zadowolony
Koordynacja i pozwolenie na pracę
Aby zderzyć się z rurami wodnymi zarówno bez spawania, jak i przy jego użyciu, konieczne jest uzyskanie wszystkich wymaganych zezwoleń i dokumentów.
Uwaga! Przeprowadzenie nielegalnego spustu do rury pociąga za sobą odpowiedzialność administracyjną i materialną.
Najpierw musisz uzyskać plan miejsca, aby dowiedzieć się, czy istnieje podziemna komunikacja. Niniejszy dokument wraz z dokumentami tytułowymi (w domu, na ziemi) jest przekazywany do działu gospodarki wodnej. Wynikowe specyfikacje techniczne połączenia obejmują:
- miejsce połączenia;
- średnica rurociągu;
- inne dane w zależności od celu ramki.
Następnie niezbędne dane są przekazywane do SES, a następnie opracowywana i rejestrowana jest dokumentacja projektowa i szacunkowa. Samodzielna instalacja dozowania i gwintowania w rurze pod ciśnieniem jest surowo zabroniona. Aby wykonać taką pracę, musisz skontaktować się ze specjalistami.
Należy również pamiętać, że wkładka nie może omijać urządzeń pomiarowych, do sieci pnia o dużej średnicy, która zasila dom, do rurociągu bez połączenia z centralnym systemem kanalizacyjnym, do sieci wodociągowej o dowolnej średnicy, chyba że uzyskano pozwolenie na dowolny rodzaj pracy.
Lepiej powierzyć pracę opracowaniu projektu, przygotowaniu materiałów i wdrożeniu wkładki
Istota procesu wstawiania
Wybór sposobu uderzenia w fajkę wodną zależy od jej materiału. Nowoczesne systemy budowane są na plastiku, metalu, metalowo-plastiku, a rzadziej na rurach żeliwnych. Do włożenia konieczne jest uzyskanie otworu. Oczywiste jest, że gdy proces jest przeprowadzany pod ciśnieniem, woda będzie płynąć z rury. Dlatego do pracy stosuje się specjalne zaciski, których konstrukcja zależy od materiału rur.
Podczas wstawiania należy przestrzegać dwóch najbardziej ogólnych zasad:
- Równość wewnętrznej średnicy wcinanej rury i średnicy wiertła.
- Rura do cięcia musi mieć mniejszą średnicę niż ta, w której wykonany jest otwór.
Proces spuszczania do rurociągu zależy od rodzaju zaopatrzenia w wodę. Najpopularniejsze technologie to spawanie i stosowanie zacisków. Zaciski są niezbędne w przypadkach takich jak uderzenie ciśnienia w rurę wodną lub w przypadku braku możliwości przecięcia pnia. Praca na rurach z rurami polietylenowymi wyklucza stosowanie spawania gazowego i elektrycznego.
Podczas spawania do rury przyspawana jest dodatkowa złączka lub gwint, a na tych elementach łączących mocowany jest gwintownik. W takim przypadku dopływ wody musi zostać odcięty, a woda wypuszczona.
Prace spawalnicze mają zastosowanie tylko po podłączeniu do metalowej rury
Etapy rurociągów
Głównym narzędziem, które będzie wymagane do pracy, jest specjalny mechanizm do wiercenia rur wodociągowych pod ciśnieniem. Ta metoda jest dość produktywna i operacyjna, jeśli przestrzegasz przepisów bezpieczeństwa i postępujesz zgodnie ze wszystkimi etapami technologicznymi.
Najpierw usuwa się izolację i czyści powierzchnię rury. Następnie kołnierz jest instalowany z wylotem do rury zasilającej i zabezpieczany za pomocą zacisku. Mechanizm wiercenia jest zamontowany na zaworze, który łączy się z kołnierzem.
Uwaga! Jeśli dopływ wody jest stalowy, wówczas instalacja urządzenia do wiercenia odbywa się nie na zacisku, ale na spawanej rurze.
Po procesie spawania szew jest sprawdzany pod kątem wad. W razie potrzeby można go ponownie ugotować.
Następnie przez otwarty zawór wprowadza się młyn o wymaganej średnicy i wycina się otwór. Na ostatnim etapie usuwa się sprzęt wiertniczy, blokując dopływ wody z rury, i przywraca się izolację i powłokę antykorozyjną. Ta sekwencja kroków ma zastosowanie do rur wykonanych z żeliwa i metalu.
Otwór jest wiercony przez spawaną rurę specjalnym wiertłem
Odmiany zacisków
Zaciski występują w różnych wersjach i konfiguracjach. Najpopularniejsze to:
- spinacz;
- zacisk siodła;
- głowica wiertarki;
- spawany elektrycznie zacisk siodła.
Możliwe jest zastosowanie uchwytu klipsa do spuszczania wody z magistrali wodnej, która nie jest pod ciśnieniem. Strukturalnie składa się z pary części, z których jedna ma wygięty gwint. Zacisk jest przykręcony i może być wykonany z tworzywa sztucznego lub metalu.
Zacisk siodłowy służy do wkładania pod ciśnieniem do rury wykonanej z metalu, cementu azbestowego lub tworzywa sztucznego. Jest on przymocowany do rurociągu za pomocą wspornika. Często taki zacisk jest wykonany z metalu i ma płytkę blokującą lub specjalny mechanizm.
Kołnierz wiertarski służy do gwintowania rury pod ciśnieniem. Oprócz tego mogą działać dysze, a także złącza obrotowe. Aby zainstalować zacisk na rurze stalowej, żeliwnej i plastikowej, wymagane jest specjalne wyposażenie.
Konstrukcja kołnierza wiertarki obejmuje zawór motylkowy. Następnie ma zastosowanie jako zawory odcinające lub kontrolne.
Zacisk do wkładki dobierany jest w zależności od przeznaczenia odgałęzienia i materiału głównej rury
Zacisk siodła służy do zaczepiania w plastikową rurę. Konstrukcja zawiera frez do wykonywania otworów i cewkę grzewczą. Obudowa takiego zacisku wykonana jest ze specjalnego tworzywa sztucznego i do jego zainstalowania wymagane jest dodatkowe wyposażenie.
Wstawienie do głównego rurociągu
Kran z głównego rurociągu pod ciśnieniem jest realizowany w 3 etapach:
- Wykop.
- Proces wstawiania.
- Wykonanie zmiany kierunku zaopatrzenia w wodę.
Na etapie wykopalisk wykopuje się wykop o wymiarach 1,5 x 1,5 metra. Jego dno opada pół metra pod rurą. Możesz najpierw kopać za pomocą koparki (do metalowej lub polimerowej taśmy ułożonej nad rurą w odległości 300-500 mm), a następnie za pomocą łopat. Jeśli punkt połączenia znajduje się w odwiercie, ten etap jest wykluczony.
Za pomocą otworu w siodle lub składanego zacisku korpus wzmacniający zostaje przebity. Podobny element parowania jest podobny do trójnika. Zawór odcinający jest przykręcony do bocznego wylotu, który po przebiciu blokuje przepływ wody.
Do montażu na rurach z tworzywa sztucznego można użyć zwykłych zacisków siodłowych lub uchwytów siodłowych.
Uwaga! Optymalną wersją siodła do rur wykonanych z polimeru jest spawany elektrycznie składany kołnierz. Demontaż na 2 części jest instalowany powyżej punktu wstawiania i lutowany do korpusu rury za pomocą spawarki. W ten sposób uzyskuje się mocne i szczelne połączenie.
Odłączenie linii wodociągowej od autostrady jest ostatnim etapem procesu. Początek nowego rurociągu znajduje się na zaworze siodła, a jego koniec znajduje się na wodomierzu.
Jeśli potrzebna jest wkładka do podziemnej komunikacji, najpierw musisz wykopać dziurę w miejscu, w którym znajduje się rurociąg
Zasady porządkowania
Aby uprościć działanie odgałęzienia, powyżej punktu wstawienia zainstalowana jest studnia (keson). Jego ułożenie rozpoczyna się od pogłębienia studni o głębokości 50–70 cm, a miejsca wybranej gleby wypełnia się poduszką żwirową o grubości 20 cm, nad żwirem rozkłada się ruberoid i wylewa się betonową płytę o grubości 10 cm, która jest wzmocniona siatką wzmacniającą.
Aby osiągnąć wytrzymałość betonu do 70%, potrzebne są 3-4 dni. Następnie nad piecem budowana jest kopalnia bloków. W tym samym czasie jego szyja unosi się do zera. Kształt wału może być kwadratowy lub okrągły.
Na szybie kopalni układana jest odlewana płyta z okrągłym otworem na właz. W końcowym etapie pionową izolację zewnętrznej powierzchni kopalni układa się za pomocą związku powlekającego, a dół fundamentowy wypełnia się wybraną glebą.
Budowa studni wymaga dużo czasu i kosztów. Z tego powodu lepiej jest włożyć rurę wodną do kesonu niż kierować się z podziemnej części autostrady.
W miejscu połączenia z siecią wodną przygotowano studnię umożliwiającą dostęp do przyłącza
Włóż do metalowej kanalizacji
Do wprowadzenia do metalowego rurociągu stosuje się zacisk siodłowy z wierceniem. Istnieje kilka jego odmian. Przed zainstalowaniem urządzenia na rurze jest ono dokładnie oczyszczone z rdzy i brudu (jeśli występuje). Oprócz dolnej części w postaci półkola, w górnej części zacisk ma zawór odcinający z otworem przeznaczonym do wiercenia i bezpośredniego wiercenia. Po umieszczeniu na rurze części są mocowane razem za pomocą śrub.
Uwaga! Aby zapewnić dokładne dopasowanie do powierzchni źródła wody, zastosowano gumę uszczelniającą.
Po zamocowaniu zacisku otwór jest wiercony i zamykany korkiem za pomocą specjalnej śruby. Podobny zacisk można zastosować jako zawór odcinający. Możesz również wziąć zacisk z już wkręconym zaworem. Po otwarciu otworu wiertło jest wyciągane, a zawór zamykany. Ponadto wykonywane są inne niezbędne prace instalacyjne.
Do metalowego zacisku można przymocować specjalną maszynę składającą się z rączki z grzechotką, rygla blokującego, wału z wiertłem na końcu i zaworu spłukującego. Wszystkie elementy są zamknięte w metalowej obudowie, która jest przymocowana do zacisku za pomocą gumowych taśm uszczelniających. Dzięki obecności tulei prowadzącej można wiercić w określonym kierunku. Tak więc wkładka jest wykonana z żeliwnej lub metalowej rury wodnej.
Przed przystąpieniem do prac przy gwintowaniu metalowej rury wodnej należy ją oczyścić z rdzy
Włóż do rurociągu żeliwnego
Aby wywiercić rurkę żeliwną pod ciśnieniem, stosuje się zaciski o specjalnej konstrukcji i bimetaliczne korony. Podczas wykonywania pracy należy wziąć pod uwagę takie momenty:
- kruche żeliwo, więc prace należy wykonywać przy lekkim nacisku;
- przed wierceniem powierzchnia rury jest czyszczona z warstwy, która jest nakładana, aby zapobiec korozji;
- przegrzanie korony jest niedopuszczalne;
- praca odbywa się przy niskich prędkościach.
Po usunięciu ściśniętej warstwy w punkcie wstawiania montowane jest składane siodło. Obszar styku jest uszczelniony gumowymi podkładkami. Rura wierci się koronką z węglika, którą należy wymienić co najmniej 3-4 razy podczas procesu wkładania.
Procedura wkładania do żeliwnej rury wodnej jest następująca:
- wykop rurę, oczyść ją z rdzy w punkcie cięcia;
- odetnij górną warstwę gorącego żelaza za pomocą młynka;
- zamontuj składane siodło; umieść gumowy uszczelniacz, aby uszczelnić połączenie między zaworem a zaciskiem;
- przymocować zawór odcinający do odgałęzienia kołnierza, przez który zostanie włożona korona (narzędzie tnące);
- wywierć żeliwną rurkę, chłodząc miejsce cięcia;
- zdejmij koronę z zaworu i zablokuj przepływ wody.
Należy również pamiętać o zapewnieniu nachylenia dyszy siodłowej w kierunku domu o 2 stopnie.
Do włożenia do żeliwnej rury konieczne jest użycie wierteł przeznaczonych do pracy z metalem
Wkładanie do plastikowego rurociągu
Wbicie się w plastikową rurę bez zmniejszania nacisku jest możliwe za pomocą spawanego elektrycznie siodła zaciskowego. Wykonany jest ze specjalnego tworzywa sztucznego i ma wężownicę grzewczą z mechanizmem wiercącym. W przypadku takiego zacisku znajduje się kod kreskowy, który pozwala wprowadzić parametry spawania z niezbędną dokładnością.
Ta metoda ma zastosowanie do rurociągów o ciśnieniu do 1,6 MPa.
Uwaga! Zacisk siodła jest odporny na korozję i wytrzyma bardzo długo (do 50 lat).
Rura jest wstępnie oczyszczona, a zacisk jest przymocowany do niej za pomocą śrub, które mają zaciski do podłączenia spawarki. Spirala jest podgrzewana przez spawarkę, a gałąź jest spawana.
Obecnie często stosuje się siodło z wbudowanym odcinaczem i zaworem. W tym celu stosuje się złącze do wykonania połączenia w systemie zaopatrzenia w wodę przez spawanie. Około 1 godziny po całkowitym schłodzeniu frez wykonuje otwór, a zawór odcinający jest przykręcony.
Spawanie rury do stalowej rury wodnej powinno być wykonywane wyłącznie przez profesjonalistów. Montaż siodeł na rurociągu żeliwnym lub polimerowym można wykonać niezależnie, ale należy upewnić się, że dopływ wody jest odcięty. Prace związane z gwintowaniem należy przeprowadzać z uwzględnieniem wszystkich zasad i zaleceń, w przeciwnym razie takie prace mogą być niebezpieczne.
