Eenpijpsverwarmingssysteem van een privéwoning met geforceerde en natuurlijke circulatie

De installatie van verwarmingscommunicatie is een van de belangrijkste problemen bij de bouw van een privéwoning. Het eenpijpsverwarmingssysteem wordt als het meest effectief, eenvoudig en economisch beschouwd. In tegenstelling tot een tweepijps systeem, elimineert dit type systeem de aanwezigheid van afzonderlijke pijpen voor de voorwaartse en achterwaartse lijnen. Eenpijpsverwarming heeft natuurlijk ook aanzienlijke nadelen, maar met de juiste installatiebenadering kunnen ze met succes worden geneutraliseerd.

Eenpijps verwarmingssystemen worden vaak geïnstalleerd in kleine privéwoningen

Voor- en nadelen van enkelpijps verwarmingssystemen

Het veelvuldige gebruik van eenpijpsystemen in het verwarmingsapparaat kan worden verklaard door de aanwezigheid van dergelijke voordelen:

• besparingen bij de aankoop van componenten en materialen. Voor enkelpijps bedrading heeft u ongeveer 30-40% kortere pijplengte nodig in vergelijking met een tweepijpssysteem;
• gemak van installatie. Omdat de uitrusting van een dergelijk systeem geen speciale vaardigheden vereist, kunt u de installatiewerkzaamheden aan zonder de hulp van een bouwteam. De installatietijd zal ook minimaal zijn.
• duurzaamheid en betrouwbaarheid. De eenvoud van het éénpijps verwarmingscircuit verklaart de afwezigheid van problemen die verband houden met de aanpassing en afstemming van het systeem tijdens bedrijf.
• esthetiek. Verberg de hoofdleiding heel eenvoudig - in de vloerbedekking of onder de plint, omdat deze in de meeste gevallen langs de vloer gaat. Voordat u de buis afdekt, moet u ervoor zorgen dat deze wordt geïsoleerd.

Het gebruik van een systeem met geforceerde circulatie heeft enkele negatieve aspecten:

• gebrek aan gelijke watertemperaturen in alle delen van het circuit. De temperatuur van de radiator die zich dichter bij de ketel bevindt, zal hoger zijn dan de temperatuur van elk volgend segment in het circuit. De radiator die zich het dichtst bij de ketel aan de achterkant bevindt, zal uiteindelijk de koudste zijn.
• de onmogelijkheid om in het enkelpijps systeem van het "warme vloer" circuit te tappen.

De toevoer van leidingen naar de batterij in een systeem met één pijp is gemakkelijk te verbergen in de vloer of muur, zodat de kamer er esthetisch aantrekkelijk uitziet

Behulpzaam advies! Als u van plan bent een van de kamers te verwarmen via een systeem van "warme vloeren", is het beter om in eerste instantie gebruik te maken van tweepijpsverwarming.

Enkelpijps verwarmingssystemen met geforceerde en natuurlijke circulatie: de belangrijkste verschillen

De manier waarop warm water in het systeem circuleert, bepaalt het type: geforceerd of natuurlijk. Het verwarmingssysteem met geforceerde circulatie wordt bediend door een pomp die achter in de hoofdleiding is geïnstalleerd voordat deze de ketel binnengaat. De circulatiepomp zorgt voor een optimaal drukniveau, waardoor de temperatuur van warm water in alle delen van het systeem wordt gehandhaafd.

Natuurlijke circulatieverwarming maakt gebruik van de fysische eigenschappen van water. Hete vloeistof met een lagere massa en dichtheid stijgt door de buizen en valt in de radiatoren. Op dit moment komt er zwaarder koud water in de ketel, waar het weer wordt verwarmd.Het voordeel van verwarming met natuurlijke circulatie is de ononderbroken werking van het systeem, onafhankelijk van de stroomtoevoer.

Het belangrijkste nadeel in verband waarmee het type verwarming met natuurlijke circulatie niet wijdverbreid is, is de beperkte lengte van het systeem. De lengte van het circuit waarop het systeem optimaal zal werken, mag niet meer zijn dan 30 meter. Installatie van een systeem met natuurlijke circulatie is alleen mogelijk bij gebruik van een ketel met laag vermogen, waarvan de diepgang voldoende is voor het verwarmen van kleine kamers.

In een systeem met geforceerde circulatie is de pomp, die in de buurt van de ketel is geïnstalleerd, verantwoordelijk voor de beweging van het koelmiddel door de leidingen

Het gebruik van natuurlijke circulatie in grote huizen met één verdieping wordt ook onmogelijk vanwege de vereiste voor de helling van de hoofdleiding. De minimale helling is 3-5 graden. Dit betekent dat voor elke meter buis een hoogteverschil van 5-7 cm nodig is.

Belangrijk! In het geval van geforceerde circulatie zal de helling van de buis veel kleiner zijn. Met behulp van een pomp wordt het warme water gelijkmatig verdeeld over een systeem met een hoogteverschil van 0,5 cm per meter leiding.

Bovendien kunt u met geforceerde circulatie de volgende problemen oplossen:

• zorgen voor volledige controle over werkprocessen in het verwarmingssysteem;
• een eenvoudiger onderste bedradingssysteem toepassen (met natuurlijke circulatie is alleen de bovenste bedrading mogelijk);
• vergroot de lengte van het verwarmingscircuit.

Het eenpijps verwarmingssysteem met natuurlijke circulatie kan worden omgezet in een netwerk met geforceerde watervoorziening.

Installatie van een eenpijpsverwarmingssysteem met lagere bedrading in een privéwoning

Als de bovenste bedrading van de romp vaker wordt gebruikt in natuurlijke circulatie, is het in het geval van geforceerde circulatie raadzamer om een ​​systeem met een lagere bedrading te gebruiken. Geforceerde circulatie in het verwarmingssysteem omvat de installatie van elementen in de volgende volgorde:

1. Verwarmingsketel van elk type: vaste brandstof, diesel, elektrisch of gas. De ketel in het onderste bedradingssysteem moet zich op een lager niveau bevinden dan de hoofdleiding. Het is niet nodig om de ketel in de kelder te installeren, u kunt er een uitsparing in de vloer voor maken, bedekt met een betonnen dekvloer.
2. Versnellende collector - een pijp die minstens 1,5 meter boven de hoofdlijn uittorent. In dit segment wordt de verwarmingsbuis omgeleid naar het expansievat.
3. Expander moest de constante druk aanpassen. Het gebruik van een tank voorkomt het optreden van een noodsituatie in verband met drukstoten. In de inwendige holte van de expander bevindt zich enerzijds een membraan met lucht en anderzijds een uitlaat voor warm water. Dankzij het gesloten ontwerp van de expander koelt het water niet af als het er doorheen gaat.
4. Een pijpleiding verdeeld over de omtrek van de hele verwarmde kamer. Het kan worden gemonteerd op buizen van polypropyleen, koper, metaal en kunststof. Het wordt aanbevolen om het leidingschema zo te plannen dat de start van het circuit op de kamers valt die het meest behoefte hebben aan verwarming.
5. Radiatoren in volgorde geplaatst. Om de warmteoverdracht en een meer gebalanceerde verwarming van secties in een systeem met een lagere bedrading te verbeteren, kunnen radiatoren diagonaal worden aangesloten. In dit geval bevindt de hoofdingang van de radiator zich bovenaan en de uitgang onderaan.
6. De circulatiepomp bevindt zich aan het einde van het circuit voordat deze de ketel binnengaat.

Om drukstoten in het systeem te voorkomen, moet een expansievat worden geïnstalleerd

Belangrijk! Als er is besloten om de expansietank op zolder te plaatsen, moet u op de isolatie van de kamer letten. Anders is het luchtmembraan mogelijk niet bestand tegen het behoud van de warmte van water, wat tot een storing in het systeem zal leiden.

Bij het installeren van radiatoren moet in de mogelijkheid worden voorzien om luchtpluggen te verwijderen. Luchtuitlaatkranen bevinden zich bovenop de batterij. Het is noodzakelijk om de verzamelde lucht vóór het begin van elk verwarmingsseizoen te laten ontsnappen. In een gebouwensysteem met meerdere verdiepingen wordt lucht op de bovenste verdiepingen afgevoerd. Er zijn ook duurdere - automatische - ventilatieopeningen die indien nodig onafhankelijk worden ingeschakeld.

Soorten eenpijpsverwarmingssysteem

Verschillende schema's van verwarmingssystemen met de voorziene gedwongen circulatie zijn toegestaan.

Verticaal. Een dergelijk eenpijps systeemschema wordt gebruikt voor het verwarmen van een gebouw met meerdere verdiepingen. Als de uitbreiding in een privéwoning op zolder wordt geïnstalleerd, moet bij het installeren van een gebouw met meerdere verdiepingen speciale jumpers op elke verdieping worden geïnstalleerd. U kunt ook het aantal radiatoren voor de lagere verdiepingen verhogen, maar voor een dergelijk evenement zijn extra kosten nodig.

Behulpzaam advies! De verticale stijgbuis van een gebouw met meerdere verdiepingen sluit de mogelijkheid uit om meer dan 10 radiatoren aan te sluiten. Anders zal de temperatuurverdeling extreem ongelijk zijn: op de bovenverdieping zal de temperatuur van de batterijen de 100 graden overschrijden en op de benedenverdieping bereikt deze amper 45 graden.

In appartementsgebouwen wordt de gemeenschappelijke stijgleiding ("naar het appartement") meestal uitgevoerd met een tweepijpssysteem. Op elke verdieping is een onafhankelijke enkelpijps bedrading gemonteerd.

Horizontale stroming (met onderste bedrading). Het eenvoudigste schema dat wordt gebruikt in kleine privégebouwen. Met dit apparaat komt warm water de hoofdleiding binnen en wordt het vervolgens verdeeld over de resterende horizontale stijgbuizen.

In een horizontaal systeem met sluitsecties kunnen kleppen worden geïnstalleerd voor het aanpassen van de temperatuur

Het gebruik van dit schema impliceert geen temperatuurregeling in de circuitelementen met behulp van kranen.

Horizontaal met achterliggende secties. Dit type verbinding wordt ook wel Leningradka genoemd. Dit is het meest voorkomende verwarmingssysteem met één pijp van een privéwoning, met een oppervlakte van niet meer dan 200 vierkante meter. m. Een extra segment, een bypass, wordt gemonteerd tussen de buissecties die de radiator binnenkomen en verlaten. De diameter moet 1 maat afwijken van de diameter van de buizen in het hoofdnetwerk.

De temperatuurbalans in een systeem van het type Leningradka wordt bereikt doordat een deel van de hete stroom de radiator binnenkomt en een deel zonder vertraging door de snelweg gaat. Op bypasses kunnen regelkleppen worden geïnstalleerd om individuele elementen in of uit te schakelen. Hetzelfde schema kan efficiënte verwarming van een privégebouw met meerdere verdiepingen bieden.

Hoe het aantal radiatoren voor verwarming met één buis met lagere bedrading te berekenen

Het aantal secties van aangesloten batterijen in een verwarmingssysteem met een lagere bedrading zal strikt beperkt zijn. Het mag de gereguleerde normen niet overschrijden. Berekeningen van het aantal radiatoren worden gemaakt op basis van het volume van de kamer, de kenmerken (aantal deuren, raamopeningen, plafondhoogte), klimaatzone.

Het aantal radiatoren is afhankelijk van de oppervlakte en indeling van de kamer

Volgens de normen van SNiP, voor verwarming van 1 vierkant. m. van een woonkamer in de middelste klimaatzone, is de hoeveelheid warmte in het bereik van 60-100 watt vereist. Voor gebieden met een kouder klimaat worden indicatoren van 150-200 W genomen.

Als u een kamer van 18 vierkante meter wilt verwarmen. m. met gemiddelde indicatoren van thermisch vermogen (100 W), hebt u in totaal 1800 W nodig (100 * 18 = 1800). Laten we zeggen dat aluminium radiatoren zullen worden gebruikt in het verwarmingssysteem, waarvan het vermogen per sectie 190 watt is. Dit betekent dat je voor de eerste kamer 9.5 secties nodig hebt (1800/190 = 9.47). U kunt het resultaat in elke richting afronden, afhankelijk van het doel van de verwarmde kamer.

Gietijzeren radiatoren hebben de laagste thermische prestaties - tot 145 watt, dus er is de laatste tijd weinig gebruikt. Bimetaal kan, net als aluminium, warmte overdragen tot 190-200 watt.

Eenpijpsverwarmingssysteem met geforceerde circulatie is de beste optie voor het regelen van kleine privéwoningen. En het systeem met natuurlijke circulatie bespaart geld bij het verwarmen van kleine ruimtes. Eigenaars van grote huisjes zouden moeten overwegen om een ​​tweepijpssysteem te installeren dat het probleem van ongelijkmatige koeling van het koelmiddel oplost.