De klassieke vloerverwarming is een betonlaag met geïntegreerde verwarmingsbuizen. Het biedt het hoogste niveau van esthetiek en comfort in vergelijking met andere soorten verwarming in een privéwoning. Bij het opzetten van een dergelijk systeem is het, naast het kennen van de grondbeginselen van het ontwerp, ook van belang welke buis te kiezen voor een warme vloer. Er zijn verschillende opties, dus als u de nuances kent, kunt u de meest rationele beslissing nemen.
De buis voor de warme vloer moet flexibel en tegelijkertijd zeer duurzaam zijn
Inhoud
Het principe van de werking van ruimteverwarmingssystemen
Het belangrijkste type warmteoverdracht bij het verwarmen van een bedrijfs- of woongebouw met traditionele systemen (ventilatorconvectoren, convectoren en radiatoren) is convectie. Vanuit het verwarmingselement stijgt warme lucht naar het plafond. Terwijl het afkoelt, gaat het naar beneden, waar het in de radiator wordt getrokken. Vervolgens herhaalt de cyclus zich.
Notitie! Bij zo'n verwarmingssysteem is de luchttemperatuur op vloerniveau lager dan die van het plafond. Een dergelijke temperatuurverdeling zorgt voor een onbevredigend comfort, omdat het niet voldoet aan de fysiologische eisen van een persoon.
Vloerverwarmingssystemen, namelijk de onderliggende leidingen, veroorzaken geen convectie. De lucht warmt over het hele oppervlak op en is onderin warmer dan aan het plafond. Een ander verschil met radiatorverwarming is de lage temperatuur van het koelmiddel. Warmtestroom 0,04-0,15 kW met 1 m2 het gebied kan worden verkregen bij een koelmiddeltemperatuur van ongeveer 30-50 graden.
De voordelen van vloerverwarming
De leidingen die worden gebruikt om vloerverwarming te installeren, kunnen van verschillende materialen zijn. In ieder geval heeft een goed georganiseerd systeem deze belangrijke voordelen in vergelijking met traditionele:
- meer comfort;
- gebrek aan stofcirculatie;
- hygiëne;
- veiligheid;
- gemak;
- moderniteit;
- winstgevendheid;
- duurzaamheid.
Het vloerverwarmingssysteem draagt bij aan een meer gelijkmatige verwarming van de kamer en besparing op het koelmiddel
Comfort wordt geboden door de emissie van thermische energie, die bijdraagt aan een gelijkmatige verwarming van de kamer. Omdat de vloer constant droog is, is er geen schimmelvorming en worden voedingsstoffen voor huisstofmijt en bacteriën ook vernietigd. Tegelijkertijd behoudt lucht een natuurlijke vochtigheidsgraad.
Met behulp van dergelijke systemen kunnen kamers die worden gekenmerkt door verhoogde eisen aan reinheid (bijvoorbeeld in de geneeskunde, de voedingsmiddelenindustrie, in zeer schone industrieën en andere) snel en gemakkelijk worden gedesinfecteerd en gewassen. Een belangrijk voordeel is het ontbreken van kneuzingen, brandwonden of krassen zoals bij het aanraken van een convector of radiator, aangezien de leidingen van de verwarmde vloeren verborgen zijn.
Het systeem wordt gekenmerkt door het effect van zelfregulatie - het bepalen van de hoeveelheid geleverde energie, afhankelijk van het verschil in luchttemperatuur in de kamer en het vloeroppervlak. Energiebesparing tot 20-30 procent.
Leidingen voor vloerverwarming
Tot op heden zijn dergelijke leidingen voor vloerverwarming beschikbaar:
- koper;
- van metalen kunststof;
- polypropyleen;
- gemaakt van verknoopt polyethyleen.
Het meest populaire type buis voor het installeren van vloerverwarming zijn gecrosslinkte polyethyleenproducten
Het eerste type buizen voor vloerverwarming is een van de beste. Koper heeft een uitstekende duurzaamheid en warmtegeleiding. Het enige, maar zeer belangrijke nadeel is de prijs. Niet alleen de kosten van de producten, maar ook de installatie ervan zijn vrij duur, omdat hiervoor speciale apparatuur nodig is.
Pijp voor vloerverwarming is de meest voorkomende optie. Van alle voordelen die het systeem biedt - balans, prestaties dankzij hoge efficiëntie en duurzaamheid.
De aluminium laag van de metaal-kunststof buis voor de warme vloer geeft het product een goede warmtegeleiding en dankzij de binnen- en buitenlaag van polymeer is het product bestand tegen overgroei en beschadiging. Bovendien is het materiaal redelijk betaalbaar.
Buizen voor vloerverwarming van polypropyleen zijn zeldzaam.
Notitie! Een belangrijk nadeel van producten is een zeer grote buigradius (minimaal acht diameters).
Dit laatste type buis heeft een redelijk goede slijtvastheid, warmtegeleiding en betaalbaarheid. Tijdens de installatie is een stevige bevestiging van de elementen vereist, anders zijn de buizen niet gebogen.
Soorten systemen
De keuze van de leidingen voor een warme vloer wordt beïnvloed door de keuze van het type. Zo wordt een betonnen, lichte en dunne versie van het systeemapparaat onderscheiden. Het eerste type wordt op zeer sterke dragende vloeren gelegd (bijvoorbeeld gewapend beton). In dit geval zijn de buizen voor de warme vloer bedekt met een zandcement dekvloer, wat zorgt voor maximale warmteoverdracht en comfort. Dit ontwerp is aantrekkelijk met goede prestaties en lage kosten.
De eenvoudigste manier om een warme vloer te leggen, is door ze onder een cementdekvloer te leggen
Een lichte vloer is onderverdeeld in hout of polystyreen. Het heeft een minimale belasting op de vloeren, terwijl het gewicht van een betonsysteem met een dekvloerdikte van 50 mm 250-300 kg / m is2. Het belangrijkste toepassingsgebied van de lichte vloer is de houten woningbouw.
Bijzonder interessant zijn dunne warme vloeren, pijpen waarop kleine diameters zijn geselecteerd. De hoogte van de hele constructie is 2,4 cm.
Pipe layout regels
Bij het plannen van de lay-out van buizen moet rekening worden gehouden met dergelijke nuances:
- Het is niet rationeel om producten op een afstand van minder dan 10 cm van elkaar te stapelen;
- door het dichter aanleggen van buizen kan een hoger thermisch vermogen worden verkregen;
- de maximaal toegestane afstand tussen de buizen is 25 centimeter;
- de inkeping van verwarmingsproducten van de buitenmuren - niet minder dan 15 centimeter;
- het is verboden leidingen te leggen op de voegen van vloerplaten.
Om de gegeven efficiëntie te garanderen, moet het leggen van verwarmingsbuizen nabij de buitenmuren dichter zijn dan in het midden van de kamer. In het geval van een bedrading bij de verbinding van de platen, wordt aanbevolen dat twee circuits aan de verschillende zijden worden uitgevoerd. Op het kruispunt wordt een metalen huls van 3 cm lang gebruikt.
Notitie! De maximaal toelaatbare lengte van de contour (lus) van een buis met een diameter van 16 mm is 80 m en 20 mm is 120 m. Overschrijding van deze waarden leidt tot een hoge waarde van hydraulische verliezen.
De vorm van de verwarmingscontouren is meander (slang, zigzag) en bifilar (spiraal, slak). De kronkelige vorm van de buisinstallatie leidt tot een ongelijke warmteverdeling. Je kunt het probleem oplossen door de kracht van de pomp te vergroten of door lussen te leggen met een dubbele slang. De vorm van het slakkenhuis omvat de afwisseling van retour- en toevoerleidingen. Dit creëert dezelfde temperatuurachtergrond.
Bij het kiezen van een optie voor het leggen van buizen, is het beter om de voorkeur te geven aan een bifilar-schema
Bevestigingsbuizen met montagerails
De eenvoudigste manier om verwarmingsbuizen te bevestigen, is door ankerbeugels te gebruiken. Deze fixatie heeft twee nadelen:
- Verlies van een deel van het verwarmingsoppervlak door de buis en daardoor warmteoverdracht.
- Het ontbreken van hulplijnen en markeringen maakt het moeilijk om producten met een bepaalde stap te leggen.
Het is technologisch geavanceerder om buizen te bevestigen met bevestigingsbanden (bevestigingsstrips, montagerails, bevestigingsrails, enz.). Dergelijke elementen specificeren de stap van het leggen van producten en verhogen ze boven de isolatie tot een hoogte van 2 tot 5 mm. Zo bedekt de dekvloer het hele oppervlak van het verwarmingsoppervlak.
Meestal zijn de banden 2 meter lang en zijn de grendels in stappen van 5 cm gerangschikt. Ze hebben inkepingen waarmee u het onderdeel zonder gereedschap tot de gewenste maat kunt inkorten.
Bevestiging aan thermische isolatie kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Bij gebruik van folieschuim, waarop een gemetalliseerde waterdichtingsfilm zit, volstaat het om er een kleeflaag op aan te brengen. Anders worden U-vormige beugels geplaatst. Er zijn speciale gaten in de banden voor hen. Montagerails worden met pluggen aan de vloeren bevestigd.
De kwaliteit van het systeem controleren
Voordat betonvloeren worden gestort, worden de buizen gekrompen. Op dit punt moet een verdeler van vloerverwarming worden geïnstalleerd en moeten alle verwarmingscircuits hierop worden aangesloten. Verder wordt elk van de circuits afzonderlijk gevuld met water totdat alle lucht is verdreven.
Alle contouren van het toekomstige systeem worden gereduceerd tot een verzamelaar; het wordt gemonteerd nadat de buizen op de vloer zijn bevestigd
Notitie! Tijdens de volledige persperiode en bij het vullen van het systeem moeten automatische luchtafzuigers worden gesloten, omdat vuil en stof uit de uitlaatlucht deze kunnen beschadigen.
Als de warme vloer wordt gemonteerd op basis van metaal-kunststof buizen, wordt de druktest 1 dag uitgevoerd met koud water met een druk van 6 bar. Als de drukwaarde constant blijft, wordt de test geacht de test te hebben doorstaan. Gevulde buizen kunnen met beton worden gestort.
Als het systeem is samengesteld uit buizen gemaakt van verknoopt polyethyleen, wordt het belast met een druk die 2 keer hoger is dan de werkende, maar minimaal 6 bar. Tegelijkertijd begint de waarde ervan te dalen. Na 30 minuten moet de druk worden hersteld. De procedure wordt driemaal uitgevoerd en na de laatste hervatting blijft het systeem een dag staan. De test wordt als succesvol beschouwd als het drukverlies na 24 uur niet meer dan 1,5 bar bedraagt en er geen lekken zijn.
Welke buis er ook voor de vloerverwarming wordt gebruikt, er kan een systeemcontrole worden uitgevoerd bij de maximale bedrijfstemperatuur. Om dit te doen, moet je het een half uur opwarmen tot 80-85 graden. De procedure is van toepassing na het testen van de koudwaterdruk.
Enkele kenmerken van licht warme vloeren
Voor de ondersteunende laag van een licht warme vloer worden vellen polystyreen platen of stroken spaanplaat (of hout) gebruikt. Op de basis worden warmtescheidingsplaten van metaal gelegd, die groeven hebben voor het leggen van verwarmingsbuizen. De ondersteunende eindlaag is gemaakt van gipsvezelplaten (GVL).
Voor het leggen van de "lichte" vloer is het niet nodig om een cementdekvloer te gebruiken: de buizen zijn bedekt met kant-en-klare platen van kunstmatige materialen
De voordelen van het systeem zijn:
- fijnheid: van 3,5 tot 6,0 cm;
- lichtheid: tot 30 duizend g / m2;
- snelheid: u hoeft niet te wachten tot de dekvloer is gestold;
- gebrek aan arbeid voor het storten van beton;
- de mogelijkheid om in tijdelijke kamers te installeren;
- gemak van montage / demontage.
Vergelijkbare systemen vinden toepassing in:
- reconstructie (wanneer het nodig is om een nieuwe coating op de oude te leggen);
- beperkte hoogte van het pand;
- kritieke termijnen voor installatiewerk;
- ontoegankelijkheid van installatieplaatsen voor levering van beton;
- beperkingen op de belastingen op bestaande vloeren.
Consumenten geven nog steeds de voorkeur aan de traditionele betonnen dekvloer omdat lichtgewichtsystemen worden gekenmerkt door een lage warmteafvoer en hoge installatiekosten.
De indicatoren voor warmteoverdracht zijn dus niet hoger dan 50-60 W / m2. In de meeste gevallen is dit niet voldoende om de kamer volledig te verwarmen. Alleen de vloer blijft warm en de verwarmingsfunctie moet worden verschoven naar een andere bron. Bovendien vereist de installatie van het systeem het bezit van bepaalde vaardigheden, wat leidt tot een duurder proces.
Vloerverwarming is tegenwoordig een vrij gebruikelijke manier om een huis te verwarmen. Van welke buizen het apparaat wordt gebruikt, hangt af van de duurzaamheid, efficiëntie en effectiviteit van het systeem.
