Kabels leggen in buizen: soorten en kenmerken van buizen, installatietechniek

Het leggen van de kabel in de ondergrondse leidingen is een meer tijdrovende onderneming dan de lucht (open methode), maar de betrouwbaarheid van dit ontwerp qua veiligheid is veel hoger. Vooral populair is een dergelijke methode om een ​​kabel te leggen in zomerhuisjes, waar de mogelijkheid bestaat dat deze kan worden "geleend". Kabelinstallatie in leidingen wordt uitgevoerd volgens de normen die zijn voorgeschreven in de regels voor de installatie van elektrische installaties (PUE).

Het gebruik van buizen om kabels te beschermen verhoogt de veiligheid van elektrische netwerken

De voordelen van in de grond leggen

De installatie van kabels in de grond gebeurt met verschillende soorten buizen: metaal, metaal-kunststof, lagedrukpolyethyleen (HDPE). Deze pakking heeft verschillende voordelen ten opzichte van de luchtmethode:

• het leggen van de kabel in de buis zorgt voor bescherming tegen ongunstige weersomstandigheden en vermindert ook de kans op mechanische schade;

Pbruikbare informatie! De ondergrondse kabel is indien nodig zeer eenvoudig te vervangen. Om dit te doen, hoeft u alleen maar de communicatie uit te graven en de oude kabel van de lijn te verwijderen en deze door een nieuwe te vervangen.

• deze methode elimineert de mogelijkheid van brand, wat een zeer belangrijk voordeel is, vooral voor huizen gemaakt van brandbare materialen (zoals hout);
• extra bescherming van de bedrading in de vorm van een buis elimineert de mogelijkheid van schade aan de kabel door knaagdieren;
• dergelijke communicatie (in tegenstelling tot lucht) is niet zichtbaar en bederft de esthetiek van de site niet;
• in de meeste gevallen zijn de kosten van een dergelijke kabellegging lager dan bij open installatie.

Welke kabels mogen gebruiken?

Volgens GOST mag ondergronds kabelbedrading leggen, wat bepaalde technische kenmerken heeft. Een wenselijke parameter voor kabelgeleiding in een greppel zonder gebruik van buizen is de aanwezigheid van zogenaamd pantser. Onder andere gepantserde kabels moeten ook een hoge waterdichtheid hebben. Het leggen van dergelijke kabels kan worden uitgevoerd zonder beschermende buizen, maar de kosten hiervoor zijn hoger dan voor budgetopties die in buiscommunicatie zijn gemonteerd.

Voor ondergrondse installatie worden gespecialiseerde soorten kabels gebruikt

Overweeg de belangrijkste soorten kabels die zonder beschermende leidingen in de grond mogen worden uitgevoerd:

• AVBBSHV. Gepantserde kabel, waarvan de binnenkant is gemaakt van aluminium geleiders. Het pantser wordt vertegenwoordigd door twee lagen gegalvaniseerd staal, bovenop bedekt met een isolerende laag;
• VBBSHV. Zo'n kabel verschilt alleen van de vorige in het materiaal waaruit de draden zijn gemaakt - het heeft een koperen vulling. Volgens andere technische kenmerken is VBBSHV vergelijkbaar met AVBBSHV. Beide typen worden aanbevolen voor gebruik voor het bedraden van elektriciteit in zomerhuisjes. Ook maken hun eigenschappen het mogelijk om het gebruik van beschermende buizen uit te sluiten.
• PvBShv.Zo'n kabel is ook een gepantserde versie, maar in tegenstelling tot de vorige twee typen is het isolatiemateriaal van het product verknoopt polyethyleen. Dit materiaal heeft zeer sterke eigenschappen, dus het is ideaal voor ondergronds leggen, maar de kosten zijn hoger. PvBShv wordt vaak gebruikt onder zware klimatologische omstandigheden.

Daarnaast zijn andere productvarianten geschikt voor ondergrondse bedrading: AAShp, AAShv, AAB2l, etc. Dergelijke kabelproducten mogen worden gebruikt in grond met een normale zuurgraad.

De volgende kabelmodellen zijn perfect voor grond, die actieve chemicaliën van verschillende aard bevat (kwelders, moerassen): AABl, AAShv, AAB2l, ASB, AAPl, ASPl, AAP2l, AAShp, AVBbshv, AVBbshp, APvBbshv, enz.

Een eenvoudige kabel in een beschermende buis leggen is goedkoper dan het gebruik van gepantserde draden

Samen met beschermende buizen zorgen gepantserde kabels voor een hoge communicatiebetrouwbaarheid en een lange levensduur. Maar niet elke eigenaar heeft genoeg geld om zo'n bedrading uit te rusten. Sterker nog, de minst winstgevende optie is het gebruik van gepantserde kabels en leidingen. Gebruik in dit geval goedkopere kabelproducten die in de buizen zijn gelegd.

De kabel die wordt gebruikt voor installatie in ondergrondse leidingen, heeft in de regel een speciale markering - SIP (zelfdragende geïsoleerde draad). Een vergelijkbaar type kabel mag alleen worden gebruikt bij het leggen in een greppelmethode in combinatie met een beschermende buis.

Welke buizen worden gebruikt om kabels in de grond te leggen?

De kabel ondergronds leggen is veiliger dan de antennebedradingsmethode. Buizen die de functie van een beschermende behuizing voor kabels vervullen, kunnen van verschillende materialen zijn gemaakt. Overweeg de belangrijkste materialen van dergelijke pijpen en hun kenmerken:

Metaal. Een metalen buis voor kabelbescherming moet dwarsdoorsnede-indicatoren hebben die 2-3 keer de diameter van de kabel zelf zijn. De diepte waarop de kabel in de beschermkap wordt gelegd, hangt in de regel af van de klimatologische kenmerken van de regio, namelijk van de bevriezingsdiepte van de grond. Als de vriesdiepte de diepte van de greppel bereikt, moet de buis extra worden bevestigd om deze tegen beschadiging te beschermen.

Belangrijk! Het is verboden stalen buizen te gebruiken voor het bedraden van stroomkabels. Dergelijk materiaal is alleen geschikt voor stuurlijnen.

Asbestcement. Voorheen werden dergelijke buizen vrij vaak gebruikt met de geulmethode voor bedradingsinstallatie, maar tegenwoordig worden ze uiterst zelden gebruikt. Installatie van dergelijke buizen is moeilijk vanwege hun zware gewicht. Bovendien hebben asbestcementproducten indicatoren met een lage sterkte en komen ook stoffen vrij die schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Asbestcementproducten zijn kankerverwekkend en worden niet aanbevolen door specialisten.

Asbestcementbuizen zijn vrij kwetsbaar, hierdoor is hun levensduur relatief kort

Kunststof (PND, PVC, PP). Tegenwoordig is een plastic beschermpijp voor het leggen van elektrische bedrading in een greppelmethode de meest populaire optie. Dit komt doordat plastic communicatie een aantal positieve voordelen heeft:

• laag gewicht;
• hoge sterkte-eigenschappen;
• weerstand tegen corrosie;
• hoge isolerende eigenschappen;
• lange levensduur.

Plastic buizen onderscheiden zich door een breed scala aan maten en andere kenmerken. Indien nodig kunt u kiezen voor een product met een gladde of gegolfde wand. De meest populaire buizen onder plastic zijn PND-producten, die worden vertegenwoordigd door de volgende variëteiten:

• licht gegolfde buizen;
• zware ribbelbuizen;
• Halogeenvrij;
• glad hard;
• producten met twee muren.

Gegolfde buizen voor het leggen van kabels in de grond

Bijzondere aandacht moet worden besteed aan ribbelbuizen voor de transmissie van hoogspanningslijnen in de grond. Dergelijke producten kunnen van twee soorten zijn:

• onversterkt;
• versterkt.

Gegolfde buizen - de meest optimale optie voor het ondergronds leggen van elektrische kabels

Versterkte gegolfde buizen worden gekenmerkt door verhoogde sterkte-indicatoren. Sterkte wordt bereikt dankzij een speciale staaldraad, die in de productiefase is uitgerust met versterkte modellen.

Tegenwoordig winnen ze steeds meer aan populariteit. dubbelwandige ribbelbuizen. Zo'n product bevat de volgende structurele elementen: gegolfde buitenschaal, bestaande uit HDPE en een gladde binnenschaal van hogedrukpolyethyleen (LDPE). Een onderscheidend kenmerk van een dergelijke buis is een hoge ringstijfheidscoëfficiënt. Hierdoor zijn dergelijke modellen bestand tegen zware belastingen. Bovendien wordt de installatie van de kabel in de buis zonder problemen uitgevoerd, omdat een gladde binnenwand van LDPE het proces vereenvoudigt.

Het lichte gewicht van de buis draagt ​​ook bij aan het leggen ervan en de hoge thermische stabiliteitsindices maken het mogelijk om dubbelwandige gegolfde buizen in verschillende klimaatzones te gebruiken. Bovendien zijn de positieve eigenschappen van dubbelwandige modellen: weerstand tegen de schadelijke effecten van corrosie, weerstand tegen ultraviolette stralen en de levensduur, die kan oplopen tot 50 jaar (in sommige gevallen meer).

Kenmerken van het leggen van kabel in metalen buizen

Voor houten gebouwen (huizen, baden, enz.) Wordt aanbevolen om beschermende buizen van metalen materialen te leggen. Deze materialen zijn onder meer: ​​ijzer of gegalvaniseerd staal. Het gebruik van gegalvaniseerde producten verdient meer de voorkeur, omdat ze goede indicatoren hebben voor weerstand tegen corrosie.

Binnenbedrading binnenshuis kan worden gelegd in gegolfde en gladde metalen buizen.

Het wordt aanbevolen om DCS-buizen te gebruiken voor het leggen van kabels in kamers. Het aanbrengen van sleuven in deze buizen is ongewenst, maar als een dergelijke communicatie tijdelijk is, kan deze worden uitgevoerd in de grond en vanuit de BCS-buis. Voor het verbinden van afzonderlijke segmenten van de route worden in de regel speciale fittingen van een schroefdraadtype gebruikt. Het gebruik van dergelijke koppelingen vereenvoudigt de installatie aanzienlijk en verkort de implementatietijd.

Belangrijk! Bij het leggen van dergelijke communicatie is het de moeite waard om voor aarding te zorgen. Aarding voor dergelijke constructies is een verplichte maatregel, die is voorgeschreven in de relevante documentatie.

Bovendien is het de moeite waard eraan te denken dat de helling van de route naar het verdeelbord is gemaakt. Pijpen en verbindingen tussen pijpen moeten worden geverfd om de communicatie tegen corrosie te beschermen. Dergelijke constructies zijn niet geschikt voor gebruik binnenshuis, omdat geverfde buizen niet goed hechten aan in de vloer gestort beton.

Kenmerken van het leggen van kabel in plastic buizen

De installatie van een elektrische kabel in buizen gemaakt van lagedrukpolyethyleen heeft verschillende kenmerken die aandacht verdienen. Allereerst is het, om onvoorziene omstandigheden uit te sluiten, aan te bevelen een tekening van de toekomstige route te maken.

Het is raadzaam om de communicatie met bepaalde tussenpozen vast te zetten, die, afhankelijk van het specifieke geval, van 60 tot 80 cm kan zijn Bevestiging van de structuur wordt over de hele lengte uitgevoerd met speciale beugels of clips.

Leidingen met kabel erin moeten stevig worden bevestigd aan alle oppervlakken waar de bedrading doorheen gaat

Om de hoogspanningslijn door de buis te slepen, worden speciale aansnijdingen gebruikt, waarmee de buis in de fabriek is uitgerust. Als er geen spit is, kan deze worden vervangen door een conventionele metaaldraad.

In tegenstelling tot een metalen spoor, waarvan de elementen met elkaar zijn verbonden door middel van verbindingselementen met schroefdraad, worden de afzonderlijke segmenten van de plastic pijpleiding gedokt met behulp van speciale soldeerapparatuur. De elektrische kabel wordt aangesloten met speciale koppelingen. Als de communicatie bovendien verticaal wordt gemonteerd, is het raadzaam deze af te hellen om de mogelijkheid van condensatie in de communicatie uit te sluiten. Als u zich aan de bovenstaande regels houdt, krijgt u een duurzaam en betrouwbaar ontwerp.

Sleuven graven

De constructie van een sleuf is een belangrijk punt bij het installeren van de hoogspanningslijn in de grond. Velen slaan hier de ogen voor, maar de regels moeten nog steeds worden gevolgd. Overweeg de basisvereisten waaraan een ondergrondse kabelgeleiding moet voldoen:

• de pijpleiding moet een diepte in de grond hebben van niet minder dan 70 cm Als de installatie wordt uitgevoerd in niet-standaard klimatologische omstandigheden, zal dit cijfer dienovereenkomstig hoger zijn;
• het is belangrijk om te onthouden dat de afstand van de gelegde communicatie tot de fundering minimaal 60 cm moet zijn. Het is ten strengste verboden om de baan onder de fundering te leggen;
• de breedte van de sleuf wordt bepaald door de diameter van de buis. De diameter van de pijpleiding moet op zijn beurt overeenkomen met het aantal kabels. Als er meerdere geleiders in het kanaal worden gelegd, moet de afstand daartussen minimaal 10 cm zijn;
• Voordat u de sloot opzet, moet u het plan van een bepaalde site bestuderen. Dit is nodig om de juiste locatie van de greppel te selecteren. Volgens de PUE wordt de kabel op gepaste afstanden van andere communicatie in de buis gelegd (de route moet minimaal 2 m van de gasleiding lopen en ook niet dichter dan 1 m van de watervoorziening);

De opstelling van greppels moet worden uitgevoerd volgens de PUE, het leggen van een signaalband is verplicht

Hulpvolle informatie! In sommige gevallen gebruiken de eigenaren gewone stenen om deze communicatie te versterken wanneer de grond inzakt. Het wordt niet aanbevolen om voor deze doeleinden holle stenen te gebruiken.

• bovenop de baan moet je zeker een tape plaatsen die waarschuwt dat hier een stroomkabel wordt gelegd. Hierna is het nodig om opnieuw een laag zand en aarde op te vullen (met een glijbaan van 10-15 cm).

Kabelgeleiding onder de weg

Het leggen van kabels onder de weg in leidingen wordt uitgevoerd met toestemming van de organisatie op wiens balans de weg zich bevindt. Dit item is met name relevant voor routes in nederzettingen, omdat andere communicatie daaronder kan passeren. Als het leggen onder de weg wordt uitgevoerd in een vakantiedorp, moet een dergelijk evenement worden overeengekomen met de administratie.

De regels voor het aanbrengen van de voedingslijn in een beschermende behuizing onder een niet-verhard autopaneel zijn dezelfde als voor conventioneel leggen. De diepte, opstelling van het zandkussen, opvulling en andere parameters vallen samen met de gebruikelijke installatie van communicatie. Het leggen van een elektrische kabel in een buis gebeurt in de regel onder een asfaltweg door middel van een punctiemethode. Een punctie omvat het gebruik van speciale apparatuur en is een sleufloze methode om communicatie te regelen, maar de kosten van dergelijk werk zijn vrij hoog.

Hoe leg ik de kabel in de grond?

Allereerst is het noodzakelijk om een ​​plan op te stellen voor het leggen van de stroomkabel in de beschermende buis. Vervolgens wordt een gefaseerde installatie van communicatie uitgevoerd. Overweeg het proces van het installeren van communicatie met het graven van een greppel:

1. In eerste instantie wordt de buis aan de onderkant van de greppel gelegd. De bladwijzer wordt op de grond gedaan met een zandkussen. De zandlaag moet minimaal 10 cm zijn.
2. Vervolgens wordt een kabel getrokken met draad.
3. In de derde fase wordt de communicatie bedekt met een laag zand (zodat de buis niet zichtbaar is).
4. Daarna vullen we de greppel met een laag aarde en rammen onze voeten.De laag moet ongeveer 15 cm zijn.
5. We hebben bovenop de greppel een signaaltape geplaatst die een waarschuwingsfunctie vervult.
6. Vervolgens is het kanaal volledig bedekt met aarde en geramd.

Notitie! Na het leggen is het noodzakelijk om een ​​testmeting van de kabelisolatie uit te voeren.

Zulk werk kan zonder veel moeite met de eigen hand worden gedaan. Om geen problemen te ondervinden bij het leggen van de kabel in de buis, wordt aanbevolen om het probleem zorgvuldig te overwegen en alle regels en voorschriften te bestuderen die verband houden met de installatie van dergelijke communicatie. Daarnaast wordt aanbevolen om contact op te nemen met een elektricien die u hierover zal adviseren.