System kanalizacji burzowej jest jedną z sieci inżynieryjnych zaprojektowanych do szybkiego odwadniania opadów. Konstrukcja burzowych konstrukcji kanalizacyjnych jest uważana za niezbędną w przypadkach, w których konieczne jest zapewnienie ochrony przed zalaniem niektórych obszarów, ochrona fundamentów i ścian budynków przed zniszczeniem, obniżenie poziomu wilgotności w celu zapewnienia komfortowego pobytu ludziom lub normalnego funkcjonowania sprzętu.
Systemy odprowadzania wody deszczowej zapobiegają powodziom podczas opadów deszczu i topnienia śniegu
Zadowolony
Jak można przeprowadzić budowę wody burzowej?
Zgodnie z metodą zbierania opadów, układanie kanałów burzowych można przeprowadzić:
- liniowy. Woda jest gromadzona i transportowana przez sieć kanałów. Normy dotyczące projektowania i budowy systemu liniowego są określone w SNiP 2.04.03-85. W szczególności instalacja ma nachylenie skierowane w stronę głównego kolektora. W obecności warunków, które nie pozwalają na ruch wilgoci grawitacyjnie, ponieważ minimalne nachylenie nie jest zachowane, konieczne jest skorzystanie z instalacji pomp transferowych. Podczas układania zamkniętego kanału burzowego, składającego się z kilku wlotów wody burzowej, które są połączone rurami ułożonymi na głębokości, które kierują wodę deszczową do kolektora, SNiP zapewnia instalację studni inspekcyjnych o średnicy metra, które pozwalają kontrolować działanie systemu i wykonywać działania w celu jego utrzymania;
- dziobaty. System składa się z wlotów wody deszczowej połączonych rurami.
Uwaga! Zasady określone w warunkach technicznych zobowiązują do zapewnienia bezpieczeństwa i długotrwałego działania punktowego systemu deszczowego w celu zainstalowania krat ochronnych na wlotach wody deszczowej i zamontowania specjalnych filtrów piaskowych.
W oparciu o metodę zbierania i odprowadzania opadów burzowy system kanalizacyjny można przypisać:
- aryky. Struktury kanionu burzowego aryki (otwarte) są otwartymi kanałami łączącymi tace odwadniające. Wzornictwo przemysłowe wygląda jak zestaw betonowych tac, pokrytych metalowymi kratami. Zaletą systemu nawadniającego, który otwarcie komunikuje się z otoczeniem, jest prostota konstrukcji przy niskim koszcie materiałów i przyciąganych zasobów. Ponadto jest przystosowany do potrzeb nawadniania.;
- Zamknięte. Hydraulika jest ukryta. System zapewniają wloty wody deszczowej - specjalne pośrednie zbiorniki magazynowe. Przekierowane produkty są jak zwykle dostarczane do zakładów przetwarzania, skąd są przenoszone do zbiorników pochodzenia naturalnego lub sztucznego;
- mieszany. Aby wdrożyć taką opcję usuwania opadów atmosferycznych, skorzystano z powodu cech poszczególnych odcinków terenu oraz w celu zaoszczędzenia zasobów materialnych i finansowych.
Jeśli planowane jest szturmowanie grawitacyjne, rury w nim powinny być umieszczone na zboczu w kierunku kolektora
Jak obliczane są kanały deszczowe i przygotowywany jest projekt zgodnie z SNiP
Obliczanie kanałów burzowych odbywa się zgodnie z SNiP 2.04.03-85, który reguluje budowę sieci zewnętrznych i konstrukcji kanalizacyjnych. Kiedy buduje się kanały burzowe własnymi rękami, to w celu sporządzenia projektu w zasadzie wystarczy obliczyć tylko cztery główne wskaźniki za pomocą kalkulatora:
Objętość odprowadzanej wody w celu obliczenia wymaganej wydajności systemu.
- Średnica rury.
- Stronniczość.
- Głębokość rur w ziemi.
Objętość przepływu jest obliczana zgodnie ze wzorem
Q = q20 × F × Ψ, w którym:
Q jest obliczoną objętością; q20 to współczynnik związany z intensywnością opadów. Intensywność opadów jest mierzona w litrach w sekundach na hektar powierzchni. Wartość współczynnika dla określonego obszaru można uzyskać, kontaktując się z lokalną służbą meteorologiczną lub środowiskową służbą architektoniczną, lub wyznaczoną na podstawie graficznego schematu SNiP; F - obszar wyznaczony w hektarach, z którego woda będzie odprowadzana. W przypadku dachu spadzistego obszar określa się za pomocą rzutu poziomego; Ψ - wartość współczynnika korygującego, biorąc pod uwagę zdolność określonego rodzaju powłoki do pochłaniania wilgoci.
Akceptuje się:
- na dach budynku za 1.0;
- dla nawierzchni asfaltowej - 0,95;
- beton - 0,85;
- taranowany kruszony kamień - 0,4;
- otwarta ziemia, ziemia darniowa, trawniki - 0,35.
Średnica rur do kanałów burzowych jest dobierana w zależności od objętości ścieków, które będą się przemieszczać wzdłuż niej
Obliczanie jest obowiązkowe dla każdej sekcji z wlotem wody deszczowej, aby określić minimalną średnicę rury do odprowadzania wody. Jeśli w sekcji zaopatrzenia w wodę znajduje się kilka wlotów wody deszczowej, wówczas objętość przepływu jest sumowana. Określając wymaganą średnicę rury kolektora, należy wziąć pod uwagę ilość odpływu z całego wyposażonego obszaru.
Pomocna informacja! W praktyce rury o średnicy 110–150 mm są pobierane do odprowadzania wody i 200 mm do kolektora.
Nachylenie na metr bieżący przyjmuje się w mm dla rur o średnicy:
- 50 mm - do 30;
- 110 mm - 20;
- 150 mm - do 10;
- 200 mm - 7.
Zaleca się układanie w taki sposób, aby nachylenie było największe podczas stukania do wlotu wody burzowej w celu przyspieszenia przepływu. Przed osadnikami piasku zaleca się obniżenie prędkości przepływu zawieszonych cząstek, aby można było zmniejszyć nachylenie.
Głębokość kanałów burzowych określa się na podstawie lokalnych doświadczeń w budowie obiektów sieci kanalizacyjnej. Zasadniczo od powierzchni gleby do rury powinna wynosić co najmniej 700 mm. W mniejszej odległości należy zapewnić ochronę przed uszkodzeniami spowodowanymi przez zewnętrzne obciążenia mechaniczne i izolację termiczną.
Zapewnić studnie kontrolne, w których:
- średnica, kierunek lub poziom rurociągu;
- rura łączy się;
- odległość w prostym odcinku między nimi sięga 35 m (przy średnicy rury 150 mm). Przy dużych wartościach średnicy odległość wzrasta do 50 m (średnica - od 200 mm) i 75 m (średnica od 500 mm).
Głębokość i rozmiar studni również mają znaczenie, a parametry te są obliczane w zależności od średnicy rur, które są zmniejszone w kolektorze
W przypadku studni o głębokości większej niż trzy metry przewidziana jest minimalna średnica 1500 mm, dopuszczalna jest średnica 700 mm dla studni o głębokości do 1200 mm dla rur o średnicy do 150 mm.
Instalacja kanalizacji burzowej
Zewnętrzna część systemu zaczyna być instalowana przez połączenie z rynnami budynków. Aby to zrobić, wykonaj:
- montaż wpustów wody deszczowej przymocowanych masą bitumiczną i hydroizolacją;
- zdecydowano się na instalację korytek lub rur, w zależności od systemu zbierania opadów, punktowego lub liniowego;
- instalacja rur odpływowych (pionów);
- organizacja przelewu, otwarty - na tacy lub zamknięty - w kolektorze.
Zewnętrzne kanały burzowe są w następującej kolejności:
- Oznacz za pomocą kabla śledzącego.
- Zewnętrzna część systemu wymaga wykopów, podczas których układane są rowy i studnie, a także rowy do montażu koryt gruntowych.
- Zainstalowane są wloty wód burzowych.
- Po zaśnięciu i ubiciu piasku na dnie rowów, rury i tace są układane w wyznaczonych miejscach.
- Wszystkie elementy kanałów deszczowych, w tym wloty wody deszczowej, osadniki piasku i studnie, są połączone w jeden system.
- Po zamocowaniu tac na zaprawie cementowej i zainstalowaniu metalowych rusztów wnętrze systemu jest wypełnione.
- Po nalewaniu próbnym możesz przejść do działania zainstalowanego systemu.
Kanalizacja burzowa
Naprawa kanałów burzowych w zasadzie nie jest implikowana, ponieważ odpowiednio zaprojektowany system ma właściwość samoczyszczenia. Oczywiście nie można uniknąć zatykania się, ponieważ zawieszone cząsteczki zawarte są w wodzie, która osiadając stopniowo zamula układ, co prowadzi do stopniowego zmniejszenia jego przepustowości.
Konserwacja wód opadowych polega na regularnym czyszczeniu i płukaniu.
Ważny! Zaleca się kontrolę kontrolną i zapobiegawcze czyszczenie kanałów burzowych co roku. W praktyce czyszczenie odbywa się sezonowo: wiosną - po stopieniu śniegu, jesienią - w przeddzień długich deszczy.
Podczas przeprowadzania na budowie i znacznych prac naprawczych pożądane jest również czyszczenie.
Na obszarze podmiejskim stosuje się:
- mechaniczne czyszczenie poszczególnych elementów układu z wykrawaniem, w razie potrzeby, powstających korków;
- płukanie kanałów burzowych metodą hydrodynamiczną pod silnym ciśnieniem wody.
W obiektach przemysłowych, w których tłuszcze lub pierwiastki organiczne mogą dostać się do kanalizacji, stosują również:
- mycie parą wodną lub wrzącą wodą (gorącą wodą), tj. ekspozycja termiczna;
- specjalne chemikalia do usuwania zatorów.
Samodzielna naprawa nawadniania burzowego (otwarta) nie jest szczególnie trudna. Realizowany jest w dwóch etapach:
- Unosząc kraty, usuwaj zanieczyszczenia i brud nagromadzony w rynnach, oczyszczaj osadniki piasku.
- Po umyciu elementów systemu strumieniem wody instalowane są wcześniej usunięte tylne części.
Praca w podziemnych częściach systemu jest trudniejsza. Musisz zacząć od góry. Sekwencja jest następująca:
- przetwarzane są wloty wody deszczowej;
- rury są czyszczone, czasami za pomocą kabla hydraulicznego;
- płukanie odbywa się po obu stronach, zaczynając od odbioru.
Dobre czyszczenie obejmuje:
- uwalnianie ubytków ze złóż mułu i piasku;
- odwadnianie i oczyszczanie separatora oleju i gazu z brudu (jeśli występuje);
- usuwanie, płukanie wodą i ponowne instalowanie (lub wymiana) filtrów gąbkowych lub modułów koalescencyjnych.
Po przeprowadzeniu prac porządkowych i niezbędnych napraw woda deszczowa znów jest w pełni sprawna.
Ścieki z kanałów burzowych są najczęściej odprowadzane do najbliższej części wód naturalnego lub sztucznego pochodzenia.
Zgodność ze strefą ochronną i poborem zebranej wody
Podczas układania kanalizacji, w tym wody deszczowej, SNiP zapewnia organizację strefy bezpieczeństwa w odległości pięciu metrów od rur. W strefie bezpieczeństwa zabronione jest:
- blokować swobodny dostęp do inspekcji;
- sadzić drzewa i krzewy w odległości mniejszej niż trzy metry od rur;
- wznosić konstrukcje nawet tymczasowe;
- wyposażyć parking;
- na wysypisko śmieci.
W związku z takimi wymaganiami zadanie przekierowania wody zebranej na terenie może być skomplikowane, zwłaszcza przy braku scentralizowanej komunikacji.
Jeśli istnieją obiekty wymagające nawadniania, można w tym celu wyposażyć specjalny zbiornik, wyposażony w stację pomp o niskiej mocy.Wtedy problem zrzutu ścieków nie tylko rozwiąże problem, ale także przyniesie wymierne korzyści właścicielowi. Podczas zrzutu ścieków do gleby lub obszaru naturalnego pojawiają się pewne trudności. Po zrzuceniu do gleby będzie musiał liczyć się ze swoją zdolnością do pochłaniania wilgoci. Podczas zrzutu na krajobraz (w terenie) wymagana będzie budowa modułów zabiegowych uzgodniona z wieloma organizacjami państwowymi.
Próby podłączenia wody deszczowej do kanalizacji lub kanalizacji są wyraźnie zabronione przez SNiP. Powody są oczywiste:
- przepełnienie systemu odwadniającego, prowadzące do powodzi, zmieni strukturę gleby, która jest obarczona przesunięciem fundamentu i zniszczeniem budynku;
- zalanie wodą burzową zablokuje spływ kału z gospodarstw domowych, po czym konieczne będzie oczyszczenie systemu kanalizacyjnego.
Funkcjonowanie ścieków przeciwburzowych jest uważane za niezbędny element sieci inżynierskich. Został zaprojektowany w celu wyeliminowania zagrożenia powodziowego spowodowanego opadami. Wyposażenie takiego systemu na własnej stronie jest całkiem możliwe bez udziału zewnętrznych specjalistów i znacznych zasobów. Z zastrzeżeniem zgodności ze standardami SNiP i właściwej konserwacji woda deszczowa może służyć przez wiele lat, zapewniając właścicielom terenu komfortowe życie, chroniąc budynki i sprzęt, uprawiane rośliny.
