Rury do sieci wodociągowych, żeliwna głowica ciśnieniowa w kształcie dzwonu GOST 9583 75

Pomimo pojawienia się na rynku budowlanym rur z tworzyw sztucznych, produkty z rur żeliwnych są nadal poszukiwane. Zastosowanie specjalnych dodatków przenosi siłę takich produktów na nowy poziom. Żeliwne rury wodne GOST 9583 75 tworzą rurociągi wodne, które można układać pod ziemią. Jednak w domowych systemach zaopatrzenia w wodę można je spotkać niezwykle rzadko ze względu na niską estetykę.

Asortyment rur żeliwnych

Zgodnie z GOST 9583 75, w zależności od grubości ściany, rury żeliwne dzielą się na następujące 3 grupy:

1. "I". 7,4 ≤S_{st ≤} 28,4 mm.
2. "LA". 6,7 ≤S_st≤ 22,5 mm.
3. "B". 8 ≤S_st≤ 28 mm, gdzie S - grubość ściany.

Parametry żeliwnych rur z głowicą ciśnieniową grupy „A” z połączeniem gniazdowym typu GOST 9583 75 pokazano w tabeli nr 1.

Tabela 1

Średnica zewnętrzna w milimetrach	Warunkowe zaliczenie, milimetry	Grubość ścianki, milimetry	Metrów na tonę	Waga 1 metr, kilogramy
1048	1000	24,8	1,73	572
945	900	22,3	2,08	480,9
842	800	21,1	2,53	394,6
738	700	19,3	3,16	316
635	600	17,4	4,08	244,8
532	500	15,6	5.45	183,5
429	400	13,8	7,66	130,5
378	350	12,8	9,39	106,5
326	300	11,9	11,74	85,2
274	250	11,0	15,7	65,9
222	200	10,1	20,49	48,8
170	150	9,2	29,67	33,7
144	125	8,7	37,31	26,8
118	100	8,3	48,08	20,8
98	80	7,9	61,73	16,2
81	65	7,4	80,65	12,4

 

Parametry żeliwnych rur z głowicą ciśnieniową grupy LA z połączeniem dzwonowym. GOST 9583 75 pokazano w tabeli nr 2.

Tabela 2

Średnica zewnętrzna w milimetrach	Warunkowe zaliczenie, milimetry	Grubość ścianki, milimetry	Metrów na tonę	Waga 1 metr, kilogramy
1048	1000	22,5	1,9	525,6
945	900	20,6	2,28	437,8
842	800	19,2	2,78	359,9
738	700	17,5	3,48	287,2
635	600	15,8	4,49	222,9
532	500	14,2	5,97	167,5
429	400	12,5	8,44	118,5
378	350	11,7	10,25	97,6
326	300	10,8	12,89	77,6
274	250	10,0	16,64	60,1
222	200	9,2	22,42	44,6
170	150	8,3	32,79	30,5
144	125	7,9	40,82	24,5
118	100	7,5	52,91	18,9
98	80	7,2	67,11	14,9
81	65	6,7	88,5	11,3

 

Parametry żeliwnych rur z głowicą ciśnieniową grupy „B” z połączeniem dzwonkowym GOST 9583 75 zestawiono w tabeli 3.

Tabela 3

Średnica zewnętrzna w milimetrach	Warunkowe zaliczenie, milimetry	Grubość ścianki, milimetry	Metrów na tonę	Waga 1 metr, kilogramy
1048	1000	27	1,59	627,9
945	900	25	1,91	523,9
842	800	23	2,33	429
738	700	21	2,92	342,9
635	600	19	3,75	266,6
532	500	17	5,02	199,4
429	400	15	7,07	141,4
378	350	14	8,61	116,1
326	300	13	10,79	92,7
274	250	12	13,97	71,6
222	200	11	18,9	52,9
170	150	10	27,47	36,4
144	125	9,5	34,36	29,1
118	100	9	44,84	22,3
98	80	8,6	57,14	17,5
81	65	8	75,19	13,3

 

Dokument regulacyjny stanowi, że w sieciach wodociągowych ciśnieniowych dopuszczalne są tylko żeliwne rury w kształcie dzwonu.

Produkcja wyrobów w kształcie dzwonu

Ten produkt metalurgii żelaza jest wytwarzany przy użyciu dwóch technologii.

Odlewanie odśrodkowe. Płynne żeliwo wlane do formy obrotowej pod działaniem siły odśrodkowej rozprzestrzenia się na ścianach i krystalizuje.

Dobrze wiedzieć! Ilość wylewanego metalu wpływa bezpośrednio na grubość ścianki, a kształt produktu przybiera dowolny złożony kształt.

Zalety odśrodkowego odlewania żeliwnych rur z główką ciśnieniową GOST 9583 75 obejmują:

• wysoka wydajność;
• ulepszone właściwości żeliwa;
• oszczędność surowców i energii;
• możliwość całkowitej automatyzacji i mechanizacji procesu;
• nie ma potrzeby organizowania dodatkowych platform do formowania. To samo dotyczy sprzętu do suszenia form: nie jest potrzebny.

Główne wady są następujące:

• aby wykonać ścianę o wymaganej grubości, żeliwo powinno być ściśle dozowane;
• W procesie odlewania, regulowanym wymogami GOST 9583 75, stosuje się specjalne drogie maszyny i formy ciśnieniowe o podwyższonej wytrzymałości. Potrzeba takiego sprzętu zwiększa koszt produktów;
• gotowy produkt przyjmuje wyłącznie formę rotacji.

Odlewanie półciągłe. Technologia ta polega na swobodnym wlewaniu stopionego żelaza do formy. Tam chłodzi i twardnieje. Częściowo schłodzoną rurę powoli usuwa się z formy. Po całkowitym ostygnięciu obrabiany przedmiot jest cięty, a tym samym uzyskiwane produkty o wymaganej długości. Do schłodzenia formy stosuje się bieżącą wodę. Wydobywanie rury odbywa się na sprzęcie, który jest stołem, który stopniowo przesuwa się w dół.

Pozytywne aspekty tej technologii obejmują:

• oszczędzanie metalu;
• redukcja kosztów sprzętu zastępczego;
• dokładne wymiary geometryczne;
• możliwość produkcji długich rur.

Z punktów ujemnych wartych podkreślenia:

• złożony mechanizm ciągnący;
• złożoność wydobycia przedmiotu obrabianego.

Rodzaje żeliwa

Wszystkie rury ciśnieniowe wykonane z żeliwa charakteryzują się wysoką wytrzymałością i możliwością działania przez długi czas. Aby wytrzymać wysokie ciśnienie, umożliwia plastyczność materiału. W rzeczywistości właściwości surowców determinują potencjał operacyjny żeliwnej rury ciśnieniowej GOST 9583 75.

Obecnie w hutnictwie stosuje się następujące rodzaje żeliwa:

1. Żeliwo białe. Nie podlega czernieniu (grafityzacji). Mimo to metal ten jest odporny na negatywne skutki korozji i zużycia. Z reguły służy jako surowiec do produkcji materiałów innego rodzaju.
2. Żeliwo szare Charakteryzuje się wysoką masą cząsteczkową i większą wytrzymałością ze względu na fakt, że jego struktura molekularna zawiera cząstki grafitu płytkowego. Kruchość komplikuje jednak wykonanie prac instalacyjnych.
3. Ciągliwy metal. Zawiera flokulujące dodatki grafitowe. Będąc jedną z odmian białego żeliwa, materiał ten ma ciągliwość i wysoką wytrzymałość.
4. Ciągliwy metal. Taki skrót odnosi się do żeliwa sferoidalnego z grafitem sferycznym. Ze względu na obecność cząstek tego dodatku w cząsteczkach metalu, właściwości odlewania rur wytwarzanych zgodnie z wymogami GOST 9583 75 są znacznie poprawione. To z VChShG wytwarzane są najtrwalsze produkty ciśnieniowe żeliwne z rur metalowych.

Do uszczelnienia połączeń podczas instalacji stosuje się cement azbestowy.

Ważny! W takim przypadku konieczne jest zapewnienie elastyczności połączeń. Jeśli w regionie odnotowano zwiększoną aktywność sejsmiczną, połączenia należy dodatkowo wzmocnić łącznikami i nakładkami, a złącza uszczelnić gumowymi pierścieniami.

Korzyści i zastosowanie

Żeliwne rury ciśnieniowe GOST 9583 75 są niezawodne i trwałe (żywotność wynosi około 100 lat). Ich zewnętrzna powierzchnia pokryta jest warstwą bitumu olejowego i łatwo dostosowują się do każdych warunków klimatycznych. Takie produkty różnią się:

• odporność na korozję;
• siła wyginania;
• odporność na obciążenia udarowe;
• wysoka elastyczność;
• odporność na pękanie.

GOST 9583 75 stwierdza, że ​​rury kanalizacyjne, grzewcze, gazowe i wodne o dużych średnicach są przeznaczone do transportu różnych cieczy pod ciśnieniem na podstawie żeliwnych rur ciśnieniowych. Układanie może być podziemne i naziemne, bezkanałowe i kanałowe. Zasadniczo zaleca się stosowanie tych wyrobów metalowych, w których zakłada się obecność obciążeń znacznie przekraczających obciążenia gospodarstwa domowego. W szczególności:

• w rzeźniach i zakładach przetwórstwa mięsnego;
• w przemyśle spożywczym;
• w instytucjach edukacyjnych, sanatoriach i szpitalach;
• w miejscach, w których przebywa duża liczba zwierząt, na przykład w gospodarstwach;
• w publicznych zakładach gastronomicznych;
• na dostawę gazu i wody do mikroregionów i dzielnic miast;
• do rozmieszczenia odpływów burzowych i głównych rurociągów kanalizacyjnych;
• w systemach przeciwpożarowych;
• w laboratoriach.

Ponadto tego rodzaju produkty rurowe stosuje się jako betonowe pale do wzmacniania gleby podczas budowy budynków i konstrukcji w portach.

Wymagania jakościowe

Przejście cylindrycznej powierzchni do kielicha można wykonać ze spadkiem lub w postaci półki. Odchylenie wymiarów żeliwnych rur wodnych GOST 9583 75 od wartości nominalnych może wahać się w następujących granicach:

• grubość ścianki -1 ≤ S_św ≤ + 0,5 mm;
• długość mierzonej rury - plus / minus 20 mm;
• rozmiar wewnętrznej średnicy dzwonu wynosi: (1,50 + 0,002 Dн) ≤ Dвн ≤ + (2,50 + 0,002 Dн), gdzie Dн. - średnica nominalna;
• średnica zewnętrzna (ponad 300 mm);
• średnica zewnętrzna (nieprzekraczająca 300 mm włącznie) - plus / minus (4,50 + 0,0015 Dn.).

Stopień owalności żeliwnej rury wodociągowej GOST 9583 75 nie powinien wywnioskować swoich wymiarów poza maksymalne dopuszczalne wartości, a rzeczywista masa produktu nie powinna przekraczać obliczonej masy o więcej niż 5% Rury są poddawane testom hydraulicznym z uwzględnieniem ich nominalnej wielkości i klasy. Ciśnienie próbne żeliwnych rur ciśnieniowych GOST 9583 75 przedstawiono w tabeli nr 4.

Tabela 4

Średnica, milimetry	Poziom ciśnienia próbnego, kg / cm2
	Klasa LA	Klasa A	Klasa B
Ponad 600	20	25	30
300-600	20	30	35
300 i mniej	25	35	40

 

Uwaga! Poziom ciśnienia roboczego w rurociągach wodociągowych nie przekracza z reguły 3 ... 4 atmosfer. Może wzrosnąć do wartości 8, a nawet do 10 kgf / cm2 (ta sama liczba w atmosferach technicznych), tylko po przepompowaniu systemu inżynieryjnego w obrębie mikrobudowy lub w domu.

Koniec rury przeciwległy do ​​dzwonu musi być przycięty prostopadle do osi podłużnej. Dopuszczalne odchylenie - nie więcej niż 0,5 stopnia. Warstwa ochronnego nietoksycznego materiału jest nakładana na zewnętrzną i wewnętrzną i powierzchniową. Powłoka musi utrzymywać szczelność połączenia, nie mięknąć i nie odklejać się, nawet jeśli temperatura cieczy osiągnie + 60 ° C. Klient ma jednak prawo odmówić nałożenia warstwy ochronnej na zamówioną partię rur.

Metody łączenia rur żeliwnej głowicy ciśnieniowej GOST 9583 75

Elementy rurociągów wysokociśnieniowych wykonane z rur tego typu są łączone w następujący sposób;

• połączenie w kształcie dzwonu „Tython”. Ta metoda wymaga zainstalowania dwuwarstwowej uszczelki w gnieździe. Instalacja odbywa się za pomocą specjalnego urządzenia. Podobną metodę stosuje się do łączenia rur żeliwnych GOST 9583 75 na autostradach o ciśnieniu wewnętrznym nieprzekraczającym 1,6 MPa (16,315 atmosfer);
• stałe połączenie BPC z blokadą gniazda („Tiroflex”). Zakres obejmuje instalację pionowych rurociągów i układanie systemów grzewczych, zaopatrzenie w wodę i transport ścieków na niestabilnych glebach i w górach. Pierścień uszczelniający jest umieszczony w gnieździe, a procedura połączenia jest zakończona przez zainstalowanie ograniczników we wnękach. To rozwiązanie techniczne umożliwia ruch rurociągu bez rozprężania pod kątem około 1,5-5 stopni;
• połączenie kołnierzowe. Metodę tę stosuje się przy ustawianiu kanałów widokowych i przepompowni, a także wtedy, gdy konieczne jest zbudowanie podwyższonego rurociągu zdolnego do transportu cieczy pod ciśnieniem około 2,5 MPa (24,675 atmosfer). Uszczelka zaciśnięta dwoma kołnierzami zapewnia szczelne uszczelnienie. Mocowanie kołnierzy do rur odbywa się przez spawanie. Jednocześnie miejsca dokowania są gotowane zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz;
• złącze spawane. Połączenie tego typu powstaje w systemach grzewczych i wodociągowych o ciśnieniu roboczym nieprzekraczającym 1,6 MPa. Na terenie naszego kraju spawanie żeliwnych elementów rurowych nie znalazło szerokiego zastosowania.Powodem jest banalny brak kompetentnych specjalistów i brak elektrod z niklem i żelazo-niklem. W naszym kraju nie są produkowane.

Zespół rurociągu żeliwnego

Montaż takich rurociągów nie jest trudny, wystarczy ściśle przestrzegać procedury:

• Najpierw powierzchnia końcowa następnego jest wstawiana do gniazda poprzedniej rury. Ponadto, kierunek dzwonu powinien być zorientowany na przepływ cieczy;
• następnie dolna i górna rura są mocowane na powierzchni nośnej;
• następnym etapem jest izolacja połączenia między gładkim końcem górnej rury a dzwonem dolnej;
• Po zakończeniu procedury uszczelnienia połączenia zamocuj górną rurę tak mocno, jak to możliwe na powierzchni nośnej. Następnie możesz przystąpić do instalacji następnego segmentu, włożonego do gniazda już zamocowanej rury.

Ważny! Jednocześnie dolna część rurociągu musi być szczelnie przymocowana, a górna - szczeliną, która pozwoli na obrót rury.

Połączenie elementu liniowego z ukształtowaną częścią odbywa się podobnie: tzn. Najpierw gładki koniec rury jest wkładany do dzwonu kształtu. A potem - ta sama sekwencja działań dostosowana do mniejszych wymiarów kształtowanej części. Jakość połączenia zależy w dużej mierze od prawidłowości procedury wybijania połączenia. Dlatego bardziej szczegółowo zajmujemy się tym zagadnieniem.

Koniec dzwonu

Wysokiej jakości i prawidłowe połączenie rur jest raczej ważnym punktem. Przede wszystkim dotyczy to niezawodnego uszczelnienia dzwonu.

Aby wykonać tę operację, stosuje się wysokiej jakości włókno konopne. Nie powinien zawierać drewna ani żadnych zanieczyszczeń, w przeciwnym razie nie zostanie zapewnione pełne uszczelnienie, a rury na złączach będą przeciekać. Jeśli do uszczelnienia zastosowana zostanie mieszanina cementu azbestowego, najpierw wpuszcza się do gniazda wstępnie smołowane pasmo konopi zwinięte w wiązkę. Grubość pakietu nie powinna być znacznie większa niż szczelina w kształcie dzwonu.

Uprząż w szczelinie dzwonu jest uszczelniona młotkiem i uszczelką. Jednocześnie należy kontrolować, czy pasmo znajduje się 30 mm od końca dzwonu. Składniki zawarte są w mieszance cementu azbestowego w następujących proporcjach: cement portlandzki klasy 400 (wyższy i wyższy) - 70%, włókno azbestowe (klasa 4 i wyższy) - 30% całkowitej masy. Przed użyciem (30-40 minut) mieszaninę zwilża się przez dodanie wody. Całkowita masa suchej mieszanki powinna wynosić 10-12%.

Innym sposobem uszczelnienia dzwonu jest zastosowanie wodoodpornego, ekspandowalnego cementu. Jest to bardziej zaawansowana metoda montażu konstrukcji żeliwnych. Materiał ten charakteryzuje się wodoodpornością, a także zdolnością do rozszerzania się i samouszczelniania podczas krzepnięcia. Ze względu na brak potrzeby wybijania i uszczelniania połączeń procedura uszczelnienia dzwonu zajmuje trochę czasu. Prace są wykonywane w następującej kolejności:

• nawijany przed dzwonkiem białych pasm. Należy przestrzegać następujących wymagań: średnica rury 50 mm - nawijane są dwie śruby pasma o grubości 5 i długości 440 milimetrów; średnica rur wynosi 100 mm - grubość jest taka sama, a długość wynosi 70 milimetrów;
• przeciągnij cienkie pasma doszczelniające w dzwon;
• centrowanie konstrukcji za pomocą trzech metalowych klinów.
• Cementowanie: średnica rury 50 mm: objętość cementu - 100 g; średnica rury 100 mm: ilość cementu - 200 g. W obu przypadkach należy dodać wodę do 70 procent objętości cementu.

Ważny! Aby stworzyć równomierną szczelinę ze wszystkich stron, kliny należy wbić między gniazdo i rurę lekkimi uderzeniami młotka.

Często zachodzi potrzeba zmiany kierunku rurociągów żeliwnych, instalowania różnych kształtek i tworzenia rozgałęzień. W tym celu stosuje się kształtki: złączki, wyloty (używane do opróżniania rur), dysze z kołnierzem i w kształcie dzwonu, krzyże i trójniki, kolanka i kolanka. Podczas układania sieci wodociągowej opartej na żeliwnych rurach tłoczkowych GOST 9583 75 dozwolone jest stosowanie części łączących wykonanych przez spawanie z blachy stalowej, a także innych podobnych produktów.

Połączenie rur żeliwnych z plastikiem

Należy zauważyć, że połączenie utworzone przy użyciu specjalnych łączników w tym przypadku nie różni się trwałością. Powodem jest to, że w wysokiej temperaturze tworzywo rozszerza się mniej niż żeliwo. W rezultacie połączenie okaże się nierównomierne, co może spowodować uszkodzenie łącznika. Dlatego instalacja odbywa się za pomocą gniazda na końcach rur. Ta praca nie wymaga spawania. Szczelność konstrukcji zapewnia gęsty gumowy pierścień służący jako uszczelniacz, który jest zainstalowany w gnieździe. Mocowanie rur do ściany odbywa się za pomocą zacisków. Wydawałoby się, że wszystko jest bardzo proste. Nie należy jednak zapominać o niektórych niuansach. Na przykład podczas pracy z żeliwną rurą ciśnieniową GOST 9583 75 stosowanie młota z metalową końcówką jest niedozwolone. Wynika to z faktu, że część materiału może po prostu odłamać się, a gdy znajdzie się w bagażniku, zatkać go. Zaleca się stosowanie młotka z gumową lub drewnianą dyszą.

Podsumowując, należy powiedzieć, że pojawienie się rur z tworzyw sztucznych do zaopatrzenia w wodę nie zmniejszyło znaczenia rur żeliwnych. Obecnie są szeroko stosowane.