Hydraulika w mieszkaniu to system, bez którego nie można sobie wyobrazić współczesnego życia. Wcześniej czy później ludzie stają przed koniecznością wymiany tego projektu z tego czy innego powodu, a przed właścicielami pojawia się pytanie: jak zrobić wodę w mieszkaniu i czy można ją zastąpić własnymi rękami? Oczywiście możesz zatrudnić specjalistę, który przeprowadzi wysokiej jakości instalację komunikacji hydraulicznej, jednak profesjonalne usługi nie są tanie. Dzisiaj rynek oferuje wiele materiałów i narzędzi, które pomogą samodzielnie przygotować to wydarzenie.
Instalacja hydrauliczna w mieszkaniu jest niezbędnym systemem i możesz to zrobić sam
Zadowolony
Powody wymiany źródła wody
Wymiana źródła wody w domu lub mieszkaniu jest kluczowym krokiem. Przeprowadza się to z różnych powodów. Rozważ główne:
Zatykanie Stara komunikacja z reguły obejmuje rury stalowe, których ściany nie są gładkie i są podatne na gromadzenie się osadów soli, kamienia, piasku itp. W rezultacie w rurach powstają nieprzepuszczalne zaślepki, które zmniejszają przepustowość systemu lub całkowicie zatykają się prześwit rury.
Uwaga! Problem ten można na chwilę rozwiązać, czyszcząc rury stalowym kablem, jednak można trwale pozbyć się zatorów tylko poprzez całkowitą wymianę źródła wody.
Przecieki Rurki zszywające są szczególnie podatne na ten problem. Wyciek w systemie można wyeliminować, dzwoniąc do spawacza, ale, podobnie jak w poprzednim przypadku, rozwiąże to problem tylko przez chwilę, dopóki wyciek nie pojawi się w innym miejscu.
Nieestetyczny. Stare stalowe rury wodociągowe mają raczej nieprzyjemny wygląd: ślady rdzy, łuszcząca się farba itp. Nowoczesne konstrukcje metalowo-plastikowe i plastikowe są znacznie bardziej reprezentatywne i mogą pasować do wnętrza lokalu bez zepsucia go.
Stare rury są rozmontowywane nie tylko dlatego, że przestają pełnić swoje funkcje, ale także z powodu nieatrakcyjnego wyglądu
Sekwencja pracy
Wymiana starego systemu na nowy odbywa się w kilku etapach. Konsekwentne wykonywanie pracy pozwala w przejrzysty sposób zorganizować proces wymiany i ukończyć go szybciej.
Procedura wymiany systemu zaopatrzenia w wodę obejmuje następujące elementy:
- Wybór rur według materiału.
- Obliczanie średnicy rur.
- Wybór opcji okablowania.
- Definicja układu rur.
- Opracowanie programu.
- Przygotowanie narzędzi do wymiany rur.
- Nabycie materiałów do prac instalacyjnych.
- Montaż wybranych węzłów księgowych, ich instalacja na pionach i rejestracja.
- Demontaż starej struktury.
- Instalacja HMS i, w niektórych przypadkach, aquastop.
- Instalowanie filtra żarówki.
- Montaż rur (dostawa ciepłej i zimnej wody).
- Podłączanie urządzeń hydraulicznych.
- Testuj przepływ wody (w razie potrzeby rozwiązywanie problemów).
- Instalacja kotła.
Z jakiego materiału wybrać rury?
Istnieje wiele opcji. rury do komunikacji wodnejróżniące się materiałem, z którego są wykonane. Rury mogą być metalowe, metalowo-plastikowe i plastikowe.Każdy gatunek ma swoje zalety i wady.
Do zaopatrzenia w wodę możesz wybrać rury wykonane z metalu - miedzi lub stali
Stal galwanizowana. Ten materiał jest bardzo trwały. Żywotność takich produktów sięga 25 lat. Warstwa ochronna reprezentowana przez cynk sprawia, że rury te są odporne na szkodliwe działanie korozji. Jednak z powodu wpływów mechanicznych integralność warstwy może zostać naruszona, a następnie obszary bez niej ulegają rdzy. Ponadto transport i montaż rur są uważane za pracochłonne ze względu na wagę produktów.
Stal nierdzewna. Mocny i trwały materiał. Żywotność w normalnych warunkach może sięgać nawet 50 lat. Części ze stali nierdzewnej są odporne na korozję i obciążenia mechaniczne. Główną wadą takich produktów jest ich wysoki koszt.
Miedź. Rury miedziane są dość trwałe i odporne na korozję. Miedź jest drogim materiałem, a ponadto wymaga użycia tych samych łączników, które również nie są tanie. Łączenie rur miedzianych z łącznikami z innych materiałów jest surowo zabronione - doprowadzi to do utlenienia stopu. Żywotność części miedzianych może sięgać nawet 70 lat. Warto również zwrócić uwagę na wygląd takiego projektu. Takie rury nie tylko pasują do wnętrza, ale mogą również stać się jego ozdobą.
Metalloplastik. Części metalowo-plastikowe wyróżniają się niskim kosztem i doskonałą odpornością na korozję. Ponadto nie gromadzą soli i zanieczyszczeń na wewnętrznych ścianach. Transport i instalacja rur jest dość prosta ze względu na ich niewielką wagę. Żywotność takich produktów wynosi około 30 lat. Główną wadą części metalowo-plastikowych jest niska stabilność termiczna (temperatura medium w układzie nie powinna przekraczać 95 ° C).
Polietylen (PE). Produkty z tego materiału są łatwe w instalacji, dość trwałe. Należy pamiętać, że stosowanie takich rur w systemie zaopatrzenia w ciepłą wodę jest niepożądane, ponieważ polietylen ma niską odporność na ciepło. Takie rury są idealne do systemów zaopatrzenia w zimną wodę, dlatego ścieki są z nich tak często robione. Żywotność rur PE wynosi 30 lat.
Rury z tworzyw sztucznych - ekonomiczna i praktyczna opcja dla kanalizacji
Uwaga! Istnieją rury wykonane z usieciowanego polietylenu. Konstrukcja wykonana z takiego materiału może być również stosowana do rur gorącej wody, jednak cena takich rur jest wyższa.
Polipropylen (PP). Mocny i trwały materiał, który może trwać 50 lat. Części polipropylenowe nie są podatne na korozję, mają gładkie ściany wewnętrzne, co wpływa na dobre prędkości przepływu i zapobiega tworzeniu się osadów soli. Montaż takich rur odbywa się za pomocą spawarki. W instalacjach ciepłej wody zwykle instaluje się wzmocnione rury PP.
Obliczanie średnicy rury
Eksperci zalecają obliczenie przekroju rur przed ich zakupem. Pozwoli to uniknąć problemów z przepustowością struktury. Główne przepisy, które należy wziąć pod uwagę przy obliczaniu rur:
- W skrajnym punkcie wysokość ciśnienia powinna wynosić dwa razy.
- Turbulizacja może wystąpić w rurach o przekroju 12 mm. Z reguły ma to miejsce przy wejściu do pionu, gdzie normalna wartość ciśnienia wynosi 1,5–4,5 atmosfery. W rurach o średnicy 16 mm w tych samych warunkach turbulizacja nie występuje.
- Strata ciśnienia na jednostkę łączników i łączników rur wynosi około 0,15 atmosfery.
- Rury wykonane z polipropylenu o przekroju 16 mm mają stratę 0,05 atmosfery na 1 metr konstrukcji.
- Minimalne dopuszczalne ciśnienie podczas pracy wynosi 0,3 atmosfery.
Bardzo ważnym wskaźnikiem jest to, jakie będzie ciśnienie wlotowe.W zależności od funkcji wlot ma własny wskaźnik ciśnienia. Ten parametr określa, czy w projekcie jest wystarczające ciśnienie dla odległych urządzeń. W razie potrzeby można sprawdzić całkowite ciśnienie w pionie, które określa manometr znajdujący się w piwnicy budynku. Liczbę tę należy podzielić przez liczbę pięter i uzyskać przybliżony wskaźnik ciśnienia wlotowego dla jednego mieszkania.
Wybór rur zależy od ciśnienia w systemie zaopatrzenia w wodę budynku, jego wskaźniki muszą zostać wyjaśnione
Ponadto istnieje wartość, która określa nieliniową zależność strat ciśnienia w wodociągu. Głównym czynnikiem determinującym ten wskaźnik jest prędkość medium przez rury. Zależy to od średnicy rur i nawet przy niewielkim wzroście średnicy wartość strat jest znacznie zmniejszona.
Pomocna informacja! W trudnych sytuacjach zaleca się określenie okablowania rur, kierując się przepisami budowlanymi i regułami (SNiP). Ponadto zawsze możesz zaprosić specjalistę, który przeprowadzi wszystkie niezbędne obliczenia i określi najlepszą opcję dla średnic rur dla konkretnego przypadku.
Najpopularniejszym okablowaniem, które bierze pod uwagę wskaźniki strat i ogranicza je do maksimum, jest okablowanie rury o przekroju 20 mm, mającym zgięcia do rur 16 mm.
Dystrybucja wody
Rurociągi wodne zrób to sam w mieszkaniach mają następujące opcje realizacji:
- otwarty;
- Zamknięte.
Metoda otwarta polega na instalowaniu rur na ścianach, a zamknięta - w ścianach. Z reguły kwestia wyboru odpowiedniego okablowania pojawia się, jeśli powierzchnia użytkowa pomieszczenia jest bardzo mała, a otwarta instalacja konstrukcji ograniczy tylko już ciasne pomieszczenie. Jeśli powierzchnia pokoju jest dość duża, możesz użyć dowolnego okablowania. Rozważ główne zalety i wady każdej metody.
Zalety ukrytego okablowania:
- estetyka pomieszczenia (zaopatrzenie w wodę nie psuje wnętrza);
- wizualny i fizyczny wzrost przestrzeni;
- w przypadku pożaru komunikacja się nie stopi.
Wady ukrytego okablowania:
- ograniczony wybór materiałów (nie wszystkie produkty nadają się do układania w ścianach);
- bardziej skomplikowana instalacja i długie przygotowanie z organizacją strobu w ścianach;
- trudności w wykrywaniu wycieków podczas działania takiego okablowania;
- złożoność badań profilaktycznych tajnej komunikacji.
Rury układane w ukryty sposób nie zepsują wnętrza pokoju, ale ich utrzymanie będzie trudne
Zalety metody otwartej:
- ta opcja jest odpowiednia dla produktów z dowolnego materiału;
- instalacja konstrukcji jest znacznie prostsza niż w sposób zamknięty;
- zapobieganie i demontaż konstrukcji nie powoduje trudności;
- wykrywanie nieszczelności nie jest trudne;
- w razie potrzeby możesz dodać dodatkowe urządzenia do systemu.
Wady otwartego okablowania:
- ma miejsce otwarta budowa;
- w niektórych przypadkach rurociąg może zepsuć projekt pokoju;
- w przypadku pożaru rury prawdopodobnie stopią się i staną się bezużyteczne.
Schemat połączeń
Obwód może być dwojakiego rodzaju:
- sekwencyjny (trójnik);
- kolektor.
Trójnik jest najczęstszy i jest wykonywany przez podłączenie do wspólnego trójnika z rurą wodną. Ten projekt jest niezawodny i łatwy w instalacji. Jeśli awaria wystąpi w dowolnym momencie, z reguły konieczne jest odcięcie wody w całym mieszkaniu. Problem ten można jednak rozwiązać, instalując zawory na każdym urządzeniu hydraulicznym. Główną wadą jest to, że przy jednoczesnym działaniu kilku dźwigów spada ciśnienie w układzie zamontowanym zgodnie ze schematem tee.
W układzie kolektora spadki ciśnienia nie występują, co stanowi duży plus tego obwodu
Okablowanie kolektora rur doprowadzających wodę w mieszkaniu polega na równoległym podłączeniu elementów pobierających wodę do wspólnego źródła wody (kolektora). Każdy punkt wlotowy jest wyposażony w zawór i ma możliwość kontrolowania ciśnienia w układzie. Ze względu na równoległe połączenie w systemie nie będzie spadków ciśnienia i spadku ciśnienia wody podczas otwierania kilku zaworów. Instalacja takiego projektu jest znacznie bardziej skomplikowana, jednak wynik jest tego wart.
Ważny! Niezależnie od schematu zaopatrzenia w wodę w mieszkaniu okablowanie odbywa się własnymi rękami, co ma jedną ważną zasadę: połączenia i łuki w systemie należy zminimalizować. Ponadto ciepłe i zimne rury nie powinny się przecinać.
Zastanów się, co obejmuje schemat połączeń:
- Parametry pokoju.
- Predefiniowana średnica rurociągu.
- Parametry urządzeń hydraulicznych i ich lokalizacja.
- Punkty, w których zostaną umieszczone filtry i liczniki.
- Zagięcia, zwoje i połączenia rurociągu.
- Całkowita liczba łączników.
Narzędzia niezbędne do instalowania plastikowych rur wodociągowych
Jeśli zadałeś sobie pytanie, jak zrobić plastikową fajkę wodną w mieszkaniu własnymi rękami, na początek będziesz musiał wybrać narzędzia niezbędne do instalacji.
Montaż rur z tworzywa sztucznego często wymaga użycia specjalnego narzędzia - lutownicy
W celu zainstalowania kanalizacji z tworzywa sztucznego wymagane będą następujące narzędzia i sprzęt:
- specjalna lutownica, przez którą zostaną zadokowane poszczególne elementy rurociągu (rury, kształtki);
- nożyczki do rur. Lepiej jest przecinać rury za pomocą specjalnych nożyczek, ponieważ duża liczba zadziorów pozostaje ze zwykłej piły do metalu;
- wiertło do wiercenia otworów na specjalne klipsy;
- szlifierka (do demontażu starej komunikacji);
- dopasowywanie.
Jeśli projekt zostanie zamknięty, do wykonania kanałów w ścianie będzie potrzebny specjalny shtorez.
Jak zrobić kanalizację w mieszkaniu własnymi rękami?
Instalacja systemu zaopatrzenia w wodę w mieszkaniu obejmuje następujące kroki:
- Najpierw powinieneś ostrzec sąsiadów i odciąć dopływ wody do systemu.
- Za pomocą młynka stary pion zostaje zdemontowany, a na nim zainstalowany zawór odcinający. Następnie możesz włączyć wodę u sąsiadów i przystąpić do instalacji zaopatrzenia w wodę.
- Aby poprawić właściwości jakościowe wody, zaleca się zainstalowanie specjalnego filtra.
- Następnie montuje się wodomierz. Należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby nie złamać pieczęci producenta. Jeśli tak się stanie, licznik zostanie uznany za nieważny.
- Następnie wykonuje się prace nad montażem kolektora i zaworów kulowych przy wyjściach.
- Na końcu podłączane są urządzenia hydrauliczne i sprawdzane jest działanie systemu.
Instalacja systemu hydraulicznego w mieszkaniu nie jest tak trudna, ale musisz przestrzegać pewnych zasad. Najłatwiejsze do zainstalowania są rury polimerowe, ale do obróbki metalu lepiej zadzwonić do specjalisty.
