Ρύθμιση στη ντάκα για πηγάδια νερού: τι θα χρειαστεί για αυτό

Η πιο δύσκολη ζωή του καλοκαιριού είναι η έλλειψη μεγάλης ποσότητας νερού. Η ανεπάρκεια του είναι ιδιαίτερα αισθητή στη ζεστή εποχή. Το νερό είναι απαραίτητο για το ντους, για το πότισμα του κήπου και για να πλένετε ή να μαγειρεύετε μόνο το δείπνο. Το συνηθισμένο πηγάδι μπορεί να σώσει την κατάσταση, αλλά είναι πολύ καλύτερο - ένα βαθύ πηγάδι. Η πρόσληψη μιας ομάδας για αυτό είναι μια ακριβή απόλαυση. Ως εκ τούτου, πολλοί καλοκαιρινοί κάτοικοι παρέχουν στους εαυτούς τους ζωηρή υγρασία, εξοπλίζοντας το πηγάδι με νερό μόνοι τους.

Εγκατάσταση πηγαδιού για πόσιμο νερό - απαραίτητο μέτρο σε ιδιωτικά κτήματα που δεν διαθέτουν κεντρική παροχή νερού

Αυτό που μιλά υπέρ των πηγαδιών

Τρία κύρια χαρακτηριστικά είναι εγγενή σε παρόμοιες κατασκευές. Κάθε μεμονωμένα και συλλογικά καθορίζουν την αυξανόμενη δημοτικότητα των πηγαδιών μεταξύ των ιδιοκτητών προαστιακών ιδιωτικών σπιτιών.

Δεν απαιτείται τακτικός καθαρισμός. Κάθε ιδιοκτήτης φρεατίου πρέπει να καθαρίζει και να απολυμαίνει τη δομή τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, να αλλάζει το κάτω φίλτρο, να πραγματοποιεί προληπτικές επισκευές κ.λπ. Το πηγάδι πρέπει να δώσει πολύ λιγότερη προσοχή, και ως εκ τούτου το κόστος της επαγγελματικής βοήθειας δεν γίνεται αισθητό από τον ιδιοκτήτη του.

Μεγάλη διάρκεια ζωής. Με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται ότι υπάρχει περισσότερο νερό στο πηγάδι παρά στο πηγάδι. Ωστόσο, αυτό δεν χρησιμεύει ως δείκτης πλήρωσης, καθώς το πηγάδι βυθίζεται, κατά κανόνα, στον πηλό. Αλλά μετά από μια ορισμένη χρονική περίοδο, αυτό το στρώμα εξαντλείται και παύει να παράγει αρκετό νερό. Η γεώτρηση φρεατίων γίνεται σε σχεδόν ανεξάντλητα αμμώδη εδάφη. Έτσι, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, το πηγάδι θα πρέπει να σκάψει, αλλά το πηγάδι θα παρέχει συνεχώς νερό σε όλη τη διάρκεια της περιόδου λειτουργίας.

Καθαρότητα νερού. Είναι από καιρό το πιο αγνό, και σύμφωνα με τους γιατρούς, ακόμη και τα νερά πηγής θεωρείται καλό για την υγεία. Και αν οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων, παραμείνει μόνο στα όνειρα, τότε οι ιδιοκτήτες των εξοχικών σπιτιών μπορούν να πάρουν πόσιμο νερό, έχοντας πραγματοποιήσει εργασίες για τον εξοπλισμό του πηγαδιού με τα χέρια τους στο δικό τους προσωπικό οικόπεδο. Η καθαρότητα του νερού που λαμβάνεται από αυτήν την πηγή, και όχι μόνο η ποιότητά του, είναι σημαντικά υψηλότερη σε σύγκριση με το πηγάδι. Η λάσπη, τα οργανικά υπολείμματα, η βροχή και άλλοι ρύποι δεν διεισδύουν στο στενό λαιμό.

Σε αντίθεση με το πηγάδι, ο λαιμός του πηγαδιού είναι πολύ στενός και αποκλείεται πρακτικά η είσοδος ξένων αντικειμένων και υπολειμμάτων.

Καλό να ξέρω! Το νερό που υπάρχει στο πηγάδι δεν αναμιγνύεται με λειωμένο νερό από το έδαφος και, επιπλέον, καθαρίζεται πολύ αποτελεσματικά με φυσική διήθηση.

Πού να πάρετε νερό και τύπους δομών γεώτρησης

Υπάρχουν τρεις πηγές νερού για πηγάδια και γεωτρήσεις:

• υψηλό νερό. Το βάθος αυτού του στρώματος συνήθως δεν υπερβαίνει τα 4 μέτρα. Γεμίζεται λόγω τήξης και νερού βροχής. Είναι ακατάλληλο για κατανάλωση και είναι κατάλληλο μόνο για πότισμα χώρων πρασίνου σε κήπο ή λαχανόκηπο. Αυτός είναι ο λόγος που καθιστά απαραίτητη την απομόνωση αυτών των κατασκευών από ένα δεδομένο στρώμα νερού κατά τη δημιουργία ενός πηγαδιού ή ενός πηγαδιού.
• υπόγεια νερά. Βρίσκονται σε βάθος 10 ... 40 μέτρων και ο υδροφορέας τους είναι σταθερός.Αυτός ο παράγοντας, με τη σειρά του, διασφαλίζει τη σταθερότητα της στάθμης του νερού στο πηγάδι. Ο κορεσμός του στρώματος συμβαίνει από τα νερά του ποταμού, καθώς και από το λιώσιμο του χιονιού και της βροχόπτωσης.
• αρτεσιανά νερά. Θεωρούνται ότι είναι τα πιο καθαρά και πιο χρήσιμα. Βρίσκονται ανάμεσα στα στρώματα του βράχου, αυτά τα νερά βρίσκονται υπό την επήρεια υψηλής πίεσης. Επομένως, όταν πραγματοποιούνται γεωτρήσεις και εξοπλισμοί αρτεσιανών φρεατίων, ανεβαίνουν στην τρύπα. Και μερικές φορές χτυπούσαν ακόμη και ένα σιντριβάνι.

Σήμερα υπάρχουν πολλοί τύποι πηγαδιών. Ανήκει σε ένα από αυτά καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά σχεδίασης, το βάθος εγκατάστασης και τα χαρακτηριστικά του παραγόμενου νερού. Ταυτόχρονα, μόνο 2 τύποι είναι κατάλληλοι για διευθέτηση σε προαστιακό χώρο:

• αμμώδης ("στην άμμο");
• αρτεσιανό ("σε ασβεστόλιθο").

Τα αρτεσιανά πηγάδια είναι πολύ βαθιά και το νερό από αυτά μπορεί να χτυπήσει ένα σιντριβάνι

Αυτό που υπάρχει στον υδροφορέα - άμμος ή ασβεστόλιθος - μπορεί να γίνει κατανοητό από το όνομα ενός συγκεκριμένου είδους. Επιπλέον, διαφέρουν σε βάθος. Η μέγιστη απόσταση του πυθμένα της δομής "στην άμμο" από την επιφάνεια της γης είναι 50 μέτρα. Αλλά το βάθος του πηγαδιού σε αρτεσιανού τύπου νερό φτάνει τα 200 μέτρα. Το συμπέρασμα μπορεί να συναχθεί ως εξής: μην υπερνικήσετε την ανεξάρτητη κατασκευή της δομής ασβεστόλιθου, επομένως η αμμώδης θέα είναι η καλύτερη επιλογή για καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες.

Πρώτα πρέπει να μάθετε το επίπεδο των υπόγειων υδάτων. Αλλά προτού απευθυνθείτε σε ειδικούς για υπηρεσίες, μπορείτε να ρωτήσετε πόσο βαθιά έχουν τα πηγάδια οι γείτονες. Εάν η τιμή αυτής της παραμέτρου δεν υπερβαίνει τα 25 μέτρα, οι πιθανότητες να τοποθετήσετε ένα πηγάδι με τα χέρια σας είναι αρκετά μεγάλες.

Επιλέξτε το σωστό μέρος για το πηγάδι

Σήμερα, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη διεξαγωγή αυτής της διαδικασίας. Παρακάτω είναι μερικά μόνο από αυτά.

Το πρώτο εκτελείται με την ακόλουθη ακολουθία:

• Παρασκευάζονται περίπου 2 λίτρα κόκκων πυριτικής πηκτής. Κοιμούνται σε ένα γυάλινο δοχείο.
• ένα δοχείο με αποξηραντικό θαμμένο στις θέσεις της προτεινόμενης διάταξης του πηγαδιού.

Συμβουλή! Σκάψτε μια κατσαρόλα σε βάθος όχι περισσότερο από ενάμισι μέτρο.

• Μετά από μια μέρα, το δοχείο πρέπει να σκάβεται και να ζυγίζεται. Η ανάπτυξη του πηγαδιού πρέπει να πραγματοποιείται σε ένα μέρος όπου η διαφορά βάρους είναι μεγαλύτερη.

Ο δεύτερος τρόπος είναι δημοφιλής και συνίσταται στην απλή παρατήρηση. Νωρίς το πρωί ή το βράδυ, περιμένοντας να εξαφανιστεί η καλοκαιρινή ζέστη, ελέγξτε το περιβάλλον. Σίγουρα θα παρατηρήσετε ένα μέρος όπου υπάρχει αρκετή ποσότητα νερού στο έδαφος, καθώς η ομίχλη θα συσσωρευτεί πάνω από αυτήν. Και δώστε προσοχή σε μια τέτοια στιγμή: όπου η συγκέντρωση του υπόγειου νερού είναι ιδιαίτερα υψηλή, η ομίχλη συνήθως ανεβαίνει σε μια στήλη και όχι μόνο στροβιλίζεται.

Σχεδόν κάθε υδροφορέας αντιγράφει το έδαφος. Επομένως, οι συσσωρεύσεις υπόγειων υδάτων μπορούν να βρεθούν με μεγάλη πιθανότητα στις κοιλότητες μεταξύ των λόφων και των κοιλωμάτων.

Μπορείτε να επιλέξετε οποιοδήποτε μέρος για το πηγάδι, αλλά σε επίπεδο έδαφος θα πρέπει να τρυπήσετε βαθύτερα από ό, τι στις καταθλίψεις

Το νερό υπάρχει σε επίπεδο έδαφος, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε πολύ μεγάλο βάθος. Εάν υπάρχουν δεξαμενές κοντά στη θέση της προτεινόμενης εγκατάστασης πηγαδιού για νερό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια βαρομετρική μέθοδος για τον προσδιορισμό του βάθους του υδροφορέα. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται ένα συμβατικό βαρόμετρο αναροειδών.

Πρώτον, λαμβάνει μετρήσεις της πίεσης του αέρα στην ακτή μιας δεξαμενής που βρίσκεται πλησιέστερα στην προτεινόμενη τοποθεσία για να σκάψει ένα πηγάδι. Στη συνέχεια, μετράται η πίεση στο μέρος όπου το πηγάδι θα τοποθετηθεί κάτω από το νερό. Εάν οι καταγεγραμμένες τιμές αυτής της παραμέτρου διαφέρουν κατά 0,5 χιλιοστά υδραργύρου, τότε ο υδροφορέας βρίσκεται σε ένα πλήρως προσβάσιμο βάθος 6-7 μέτρων.

Ταυτόχρονα, όπως δείχνει η πρακτική, η μέθοδος της διερευνητικής γεώτρησης δείχνει τη μεγαλύτερη αξιοπιστία. Εκτελείται αρκετά απλά. Το τυπικό τρυπάνι κήπου τρυπά το χώμα σε βάθος 10 μέτρων. Η εμφάνιση του νερού στην τρύπα θα ενημερώσει για την επίτευξη του υδροφορέα. Και θα γίνει αισθητή σχεδόν αμέσως.

Μηχανήματα γεώτρησης

Είναι σαφές ότι η διάταξη ενός αρτεσιανού πηγαδιού για το νερό πραγματοποιείται μόνο με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού διάτρησης. Και για την άμμο υπάρχει ένας απλός χειροκίνητος μηχανισμός. Αποτελείται από έναν πύργο, στον οποίο αναρτάται μια στήλη. Μπορείτε να φτιάξετε τον μηχανισμό μόνοι σας, επειδή ο σχεδιασμός του είναι αρκετά απλός. Εξετάζουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τα μεμονωμένα μέρη αυτού του εξοπλισμού.

Μια εξέδρα γεώτρησης μπορεί να έχει οποιοδήποτε μέγεθος και ισχύ, αλλά οι δυνατότητές της εξαρτώνται από αυτήν

Καθώς η βάση είναι ένας πύργος που μοιάζει με τρίποδο. Τα στηρίγματα είναι κατασκευασμένα από μεταλλικούς σωλήνες ή κορμούς που συνδέονται στην κορυφή με έναν πείρο. Υπάρχει επίσης ένα μπλοκ με το οποίο ανεβαίνει η στήλη. Τα δύο σκέλη του πύργου συνδέονται με βαρούλκο (κολάρο). Το κύριο λειτουργικό στοιχείο είναι μια στήλη γεώτρησης. Αποτελείται από πολλές ράβδους μήκους 3 μέτρων που συνδέονται με συνδέσμους.

Καλό να ξέρω! Μερικές φορές ένα μέτρο και μισό μπορεί να είναι αρκετό.

Η στήλη είναι βυθισμένη στο έδαφος και με τη βοήθεια ράβδων ρυθμίζεται το μήκος της. Το σοκ ή το στοιχείο κοπής είναι η κεφαλή τρυπανιού. Βιδώνεται στη στήλη χρησιμοποιώντας έναν προσαρμογέα με σπείρωμα. Όταν κατεβάζετε το κεφάλι στο έδαφος, η κοιλότητα του τρυπανιού γεμίζει με χώμα. Ανάλογα με τους βράχους που υπάρχουν στον τόπο όπου το πηγάδι είναι εξοπλισμένο με νερό, χρησιμοποιούνται διαφορετικά ακροφύσια:

• "το κουτάλι". Σχεδιασμένο για εργασία με μαλακό χώμα.
• "σπείρα". Κατάλληλο για πυκνό έδαφος.
• "κομμάτι". Με αυτό το ακροφύσιο, επεξεργάζονται σκληροί βράχοι.

Το χαλαρωμένο χώμα αφαιρείται από έναν εγγυητή.

Για να αποφύγετε το ράντισμα των τοιχωμάτων του πηγαδιού, χρησιμοποιήστε το θήκη. Αυτά μπορεί να είναι συνηθισμένα υδραυλικά πλαστικά προϊόντα, βολικά και εύκολα στην εγκατάσταση. Το κάτω μέρος του σωλήνα είναι ένα είδος παπουτσιού που έχει οδοντωτό ή λείο άκρο στο κάτω μέρος.

Όπως μπορείτε να δείτε, χρησιμοποιείται ειδικός εξοπλισμός για τον εξοπλισμό του πηγαδιού, μερικά από τα οποία μπορούν να κατασκευαστούν ανεξάρτητα και μερικά μπορούν να αγοραστούν στο κατάστημα.

Συσκευή pit

Αυτή είναι η προπαρασκευαστική φάση. Πραγματοποιείται λόγω του γεγονότος ότι το ανώτερο έδαφος είναι επιρρεπές στην απόρριψη. Για να αποφευχθεί αυτό το φαινόμενο, το πηγάδι προστατεύεται συνήθως από μια ειδική δομή που ονομάζεται λάκκο. Αντιπροσωπεύει ένα λάκκο διαστάσεων 1,51,5 μέτρων και βάθος όχι μεγαλύτερο των 2 μέτρων. Οι τοίχοι είναι ενισχυμένοι με σανίδες, καλύπτουν επίσης τον πυθμένα, σχηματίζοντας έτσι το πάτωμα. Η αντοχή του καθορίζεται από το πάχος των σανίδων, επομένως συνιστάται η χρήση προϊόντων με πάχος τουλάχιστον 5 εκατοστών. Πάνω από το λάκκο κλείνει ένας δεύτερος όροφος.

Η προπαρασκευαστική εργασία περιλαμβάνει ένα λάκκο, το οποίο στη συνέχεια θα μετατραπεί σε εσοχή κάτω από το κιβώτιο

Οι τρύπες προετοιμάζονται με αυτήν τη σειρά:

• κατασκευάζεται ένας πύργος γεώτρησης.
• το ανώτερο δάπεδο αφαιρείται.
• τότε πρέπει να βρείτε το κεντρικό σημείο στο κάτω δάπεδο.
• κατασκευάζεται μια τρύπα. Πρέπει να ταιριάζει με τους συνδέσμους και το παπούτσι.
• κόβεται μια δεύτερη τρύπα στο πάνω κατάστρωμα.

Η διάτρηση υψηλής ποιότητας εγγυάται την ακρίβεια μιας κατακόρυφης μορφής που σχηματίζεται από δύο οπές οδήγησης.

Ακολουθία γεώτρησης

Η διάταξη ενός φρεατίου άμμου δεν θα προκαλέσει ιδιαίτερες δυσκολίες εάν έχετε τον απαραίτητο εξοπλισμό και τη σειρά των βημάτων. Η τελική εξέδρα γεώτρησης είναι εξοπλισμένη με μηχανισμό κεφαλής και βαρούλκου. Η ράβδος περνά κάτω από τις δύο οπές. Όταν προκύπτει η ανάγκη, αυξάνεται, μετά την οποία στερεώνεται η πύλη. Συνήθως περιστρέφεται από δύο εργαζόμενους και το τρίτο προσαρμόζει τη θέση της ράβδου.

Ένα σημάδι τοποθετείται στη στήλη με απόκλιση από το άνω κατάστρωμα περίπου 60-70 εκατοστών. Σε αυτήν την απόσταση, η στήλη κατεβαίνει πρώτα και μετά αφαιρείται πίσω, αφαιρώντας το χώμα που υψώνεται με το τρυπάνι. Βυθίστε την καθαρισμένη στήλη αρκετές φορές.Εάν το βάθος είναι μεγάλο, η ράβδος θα πρέπει να αυξηθεί. Αυτό γίνεται με την προσάρτηση ενός άλλου σωλήνα χρησιμοποιώντας το μανίκι.

Κατά την τοποθέτηση φρεατίων νερού, η διάτρηση χωρίς περίβλημα επιτρέπεται μόνο σε πυκνό, σταθερό έδαφος. Εάν τα βράχια θρυμματίζονται, το περίβλημα πρέπει να εγκατασταθεί κάνοντας μια διείσδυση σε βάθος ήδη δύο έως τριών μέτρων, έχοντας προηγουμένως εξοπλιστεί τον σωλήνα με ένα παπούτσι. Η διάμετρος του περιβλήματος είναι μεγαλύτερη από αυτήν την ένδειξη των συνδέσμων, οπότε χρησιμοποιήστε ένα βαρέλι ή βίδα για να το τοποθετήσετε στον άξονα.

Κατά τη διάτρηση σε χαλαρά εδάφη, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε σωλήνες περιβλήματος, διαφορετικά τα τοιχώματα του πηγαδιού θα καταρρεύσουν

Συμβουλή! Εάν τα βράχια καταρρέουν, μην κατεβάζετε το τρυπάνι κάτω από την άκρη του περιβλήματος σε απόσταση ίση με το ήμισυ του μήκους του. Έτσι θα αποφύγετε την κατάρρευση.

Προφανώς, δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο. Η απλή διάτρηση πρέπει να εναλλάσσεται με την εγκατάσταση σωλήνων περιβλήματος, οι οποίοι, καθώς βυθίζονται, πρέπει να αυξηθούν. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χαλύβδινο και πλαστικό σωλήνα για περίβλημα.

Καλά κατασκευή χωρίς κιβώτιο

Το caisson είναι ένας θάλαμος, συνήθως κυκλικού σχήματος, ο οποίος δεν επιτρέπει να περνούν ουσίες σε υγρή μορφή. Ο κύριος σκοπός του είναι να αποτρέψει το πάγωμα του νερού και να απομονώσει το πηγάδι από τα υπόγεια ύδατα. Η εγκατάσταση ενός τέτοιου εξοπλισμού είναι μια πολύ χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία. Και η ανάγκη εγκατάστασης πρόσθετου εξοπλισμού στο κιβώτιο οδηγεί επίσης σε σημαντικό οικονομικό κόστος. Αλλά αυτή η τεχνικά περίπλοκη και ακριβή διαδικασία έχει δύο εναλλακτικές λύσεις. Σκεφτείτε εν συντομία.

• Λάκκος. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται ευρύτερα. Για να δημιουργήσετε ένα λάκκο, χρησιμοποιούνται αυτοσχέδια υλικά και μπορείτε να το κάνετε χωρίς ειδικό εξοπλισμό. Ωστόσο, θα εξακολουθεί να απαιτείται συμμόρφωση με ορισμένους κανόνες.

Η σειρά εργασίας έχει ως εξής: πρώτα, μια τρύπα ανασκάπτεται με βάθος περίπου 2 μέτρων, και στη συνέχεια τοποθετούνται μπετόν δακτύλιοι. Εάν η τελευταία λειτουργία είναι προβληματική, μπορείτε να φτιάξετε τα τοιχώματα των σανίδων και στη συνέχεια να ρίξετε σκυρόδεμα. Αλλά μια τέτοια λύση παρέχει επιπλέον στεγανοποίηση. Όσο για την οροφή του λάκκου, μπορεί επίσης να είναι κατασκευασμένη από σανίδες ή να χρησιμοποιεί μπετόν από σκυρόδεμα. Για να αποφύγετε την κατάψυξη του νερού, είναι καλύτερα να μονώσετε τους τοίχους.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι η δημιουργία ενός λάκκου επιτρέπεται μόνο σε περιοχές όπου η στάθμη των υπογείων υδάτων στην οποία μπορεί να περιγραφεί ως χαμηλή, δηλαδή δεν υπερβαίνει τα 5 μέτρα. Και επιπλέον. Το σκυρόδεμα στο κάτω μέρος του λάκκου δεν αξίζει τον κόπο. Ο λόγος είναι απλός: αυτό συμβάλλει στο γεγονός ότι το νερό στη δομή θα καθυστερήσει. Είναι καλύτερα να γεμίσετε τον πυθμένα με άμμο ή χαλίκι.

• Προσαρμογέας. Η δεύτερη μέθοδος τοποθέτησης ενός πηγαδιού χωρίς σασί είναι η χρήση ενός ειδικού προσαρμογέα. Προβλέπει την απόσυρση σωλήνων νερού μέσω του σωλήνα περιβλήματος του πηγαδιού.

Ο προσαρμογέας αποτελείται από δύο μέρη. Ένα από αυτά είναι προσαρτημένο στον σωλήνα στον οποίο συνδέεται η αντλία και το δεύτερο στο περίβλημα. Όταν η αντλία είναι βυθισμένη σε νερό, και τα δύο μέρη του προσαρμογέα συνδέονται στενά μεταξύ τους. Η στεγανότητα της κατασκευής διασφαλίζεται με τη χρήση λαστιχένιου δακτυλίου.

Η δυνατότητα εγκατάστασης του προσαρμογέα μόνοι σας είναι ένα καθορισμένο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου. Στις πολιτείες της Ευρώπης είναι ήδη πολύ δημοφιλές. Στην επικράτεια της χώρας μας, η χρήση αυτού του εξοπλισμού αρχίζει να κερδίζει δυναμική.